نانوفناوری با اشیا و مواد در اندازه نانومتر سروکار دارد و در زمینه مواد، ابزارها و سامانه ها گسترش می یابد. امروزه دانش بشری در زمینه نانو مسیر تجاری شدن را برای ارایه خدمات بیشتر طی می کند. موجودات زنده از سلول هایی با اندازه های 10 میکرومتر ساخته شده اند. برخی از کاربردهای نانوذرات در زیست شناسی و پزشکی عبارتند از تحویل دارو و ژن، مهندسی بافت و تخریب تومور به وسیله گرما. این فرآیندها که به وسیله ی منیپولیشن نانوذرات صورت گرفته است بصورت کلی دارای دو فاز است که در فاز اول مقادیر نیرو و زمان بحرانی برحسب پارامترهای ابعادی و محیطی به دست آمده است. اکنون در فاز دوم نانومنیپولیشن ذرات سعی برآن است تا جابه جایی و سرعت ذرات در حین فرآیند منیپولیشن به دست آورده شود. همچنین در این مقاله برای اولین بار جابه جایی و سرعت ذرات در فاز دوم در فضای دوبعدی با استفاده از سه مدل مهم اصطکاکی کولمب، اِچ کا و لاگره مورد تحقیق و بررسی قرارگرفته شده است. طبق نتایج به دست آمده در این مقاله، بیشترین جابه جایی و سرعت براساس مدل اصطکاکی لاگره و کمترین میزان براساس مدل اصطکاکی کولمب به دست آمده است. همچنین با افزایش شعاع ذره جابه جایی و سرعت آن نیز کاهش یافته است، که این اثر حتی بدون درنظرگرفتن عامل اصطکاک ایجاد شده است، همچنین در بررسی دقت و صحت مدل های اصطکاکی مدل کولمب کمترین و لاگره بیشترین میزان دقت و صحت را داشته است و مدل اِچ کا در بین این دو قرارگرفته است.
