ﻧﻈﺮﯾﻪی ﺑﺎزیﻫﺎ در ﺣﺎﻟﺖ ﺗﮑﺎﻣﻠﯽ ﺑرگرﻓﺘﻪ از ﮐﺎرﺑﺮد ﻧﻈﺮﯾﻪی ﺑﺎزیﻫﺎ در ﻣﺒﺎﺣﺚ زﯾﺴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﯽ اﺳﺖ؛ ﮐﻪ ﺑﺮازش را ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺟﻨﺒﻪی اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ در ﭘﺪﯾﺪهﻫﺎی ﺗﮑﺎﻣﻠﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺳﻪ وﯾﮋﮔﯽِ پایه ایِ پویاییِ ﺗﮑﺎﻣﻞ، ﺷﺎﻣﻞ ﺗﮑﺜﯿﺮ، اﻧﺘﺨﺎب و ﺟﻬﺶ اﺳﺖ. اﯾﻦ اﺻﻮل ﺗﻌﺮﯾﻒﮐﻨﻨﺪه ی ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎی زﯾﺴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻫﻢﭼﻨﯿﻦ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﺑﺮای ﺗﮑﺜﯿﺮ اﻓﺮاد دارد. در اﯾﻦ ﭘﺎﯾﺎنﻧﺎﻣﻪ ﺿﻤﻦ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ و ﻣﺮور ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺑﺎزیﻫﺎی ﺗﮑﺎﻣﻠﯽای ﻧﻈﯿﺮ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﭘﺎﯾﺪار ﺗﮑﺎﻣﻠﯽ و ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﻣﻮران، ﺑﻪ ﺑﺤﺚ در ﻣﻮرد اﺣﺘﻤﺎل ﺗﺜﺒﯿﺖ و زﻣﺎن ﺗﺜﺒﯿﺖ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺟﻬﺶﯾﺎﻓﺘﻪ درﺟﻤﻌﯿﺖﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻋﺎم و ﺧﺎصﻣﯽﭘﺮدازﯾﻢ و ﺑﺎ ﺑﻪدﺳﺖ آوردن ﻓﺮﻣﻮلﻫﺎی اﺣﺘﻤﺎل ﺗﺜﺒﯿﺖ و زﻣﺎن ﺗﺜﺒﯿﺖ، ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎ را ﻣﻮرد ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﯿﻢ.
