هدف از آزمایش اول بررسی اثرات شکل فیزیکی خوراک آغازین و منابع علوفه بر مصرف خوراک، عملکرد رشد و متابولییت های خون گوساله های شیرخوار بود. 40 راس گوساله به طور تصادفی به 4 تیمار آزمایشی اختصاص داده شدند: 1- خوراک درشت آسیاب با 5 درصد علوفه یونجه، 2- خوراک آسیاب درشت با 5 درصد کاه گندم، 3- خوراک بافتدار با 5 درصد علوفه یونجه و 4- خوراک بافتدار با 5 درصد کاه گندم. هر دو خوراک آغازین دارای اجزاء و ترکیبات مواد مغذی یکسان اما در شکل فیزیکی متفاوت بودند. گوساله ها در 56 روزگی از شیر گرفته شدند و تا 70 روزگی در این آزمایش قرار گرفتند. همه گوساله ها برای نوشیدن آب و مصرف خوراک آغازین در تمام زمان ها، دسترسی آزاد داشتند. هیچ گونه اثر متقابلی بین شکل فیزیکی خوراک آغازین و منبع علوفه در باره مصرف خوراک آغازین، مصرف ماده خشک، مصرف انرژی قابل متابولیسم(ME)، نسبت میانگین افزایش وزن روزانه (ADG) به مصرف ME، افزایش وزن روزانه و بازده خوراک (FE) یافت نشد. مصرف آغازین کل دوره و قبل از شیرگیری، مصرف ماده خشک و مصرف ME برای گوساله های تغذیه شده با جیره های خوراک بافتدار بیشتر از آنهایی که با جیره های خوراک درشت آسیاب تغذیه شدند، بود. نسبت افزایش وزن روزانه به مصرف ME برای گوساله های تغذیه شده با خوراک بافتدار بیشتر از گوساله های تغذیه شده با خوراک درشت آسیاب بود.بازده خوراک در طی قبل از شیرگیری، بعد از شیرگیری و کل دوره در گوساله های تغذیه شده با جیره های خوراک بافتدار بیشتر از گوساله های تغذیه شده با جیره های خوراک درشت آسیاب بود. تیمار کاه گندم در مقایسه با علوفه یونجه راندمان خوراک را در طی دوره پس از شیرگیری بهبود بخشید. شکل فیزیکی خوراک آغازین، منبع علوفه و اثر متقابل آنها غلظت های گلوکز پلاسما، تری گلسیریدها و لیپوپروتئین ها با چگالی بسیار پائین (VLDL) را تحت تأثیر قرار ندادند. pH شکمبه برای گوساله های تغذیه شده با جیره های خوراک بافتدار بیش تر از آنهایی بود که در روز 30 آزمایش از خوراک درشت آسیاب تغذیه کرده بودند. یک اثر متقابل بین شکل فیزیکی جیره های خوراک آغازین و منبع علوفه برای بتا هیدروکسی بوتیرات در 28 روزگی مشاهده شد. این نتایج نشان داد که هنگامی که جیره های خوراک آغازین حاوی اجزاء و ترکیبات مواد مغذی یکسان بودند، فرآوری خوراک آغازین گوساله برای کاهش تعداد ذرات ریز می توا