مهدی کاظمی بنچناری

زمان بهینه خوراندن سدیم بوتیرات ریزکپسوله شده در شیر کامل و خوراک آغازین بر روی عملکرد رشد و سلامت گوساله های شیری در مطالعه حاضر تعیین شد. تعداد 48 رأس گوساله هلشتاین شیرخوار (سن: چهار روز؛ میانگین وزن بدن: 48/2 ±45/39 کیلوگرم) به طور تصادفی به یکی از چهار تیمار آزمایشی (12 رأس به ازای هر تیمار، هفت رأس ماده و پنج رأس نر) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی اختصاص و تغذیه شدند؛ (1) شیر کامل بدون سدیم بوتیرات ریز کپسوله شده (SB0)؛ (2) چهار گرم سدیم بوتیرات اضافه شده به شیر از چهار تا 32 روزگی (SB4)؛ (3) چهار گرم سدیم بوتیرات اضافه شده به شیر از 61 تا 74 روزگی و همان مقدار به خوراک آغازین از 75 تا 88 روزگی (SB60)؛ (4) چهار گرم سدیم بوتیرات اضافه شده به شیر (از چهار تا 74 روزگی) و خوراک آغازین (از 75 تا 88 روزگی) در کل دوره آزمایش (SBT). گوساله ها از 4 تا 88 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند و در سن 74 روزگی قطع شیر شدند. کل ماده خشک مصرفی، خوراک آغازین مصرفی، وزن بدن، میانگین افزایش وزن روزانه و بازده خوراک بین تیمارها مشابه بود. گوساله های تغذیه شده با SB4 و SBT امتیاز مدفوع پایین تری در طول دوره پیش از شیرگیری، دوره انتقال و کل دوره داشتند (P=0.043؛ P=0.05؛ P=0.015؛ به ترتیب). به علاوه گوساله های گروه SB4 و SBT تعداد روزهای با اسهال را در طول دوره پیش از شیرگیری و سرتاسر مطالعه کاهش دادند (P=0.035؛ P=0.025؛ به ترتیب). گوساله های تغذیه شده با SB60 پروتئین کل سرم بیشتری در طول دوره پس از شیرگیری داشتند (P<0.01). غلظت آلبومین پس از شیرگیری و کل در گوساله های SB4 و SBT بیشتر بود (P=0.011)، و تمایل داشت در طول دوره پیش از شیرگیری در مقایسه با گروه شاهد بیشتر باشد (P=0.06). در کل، اگرچه زمان افزودن SB تأثیر قابل توجهی بر روی عملکرد نداشت اما امتیاز مدفوع در اولین ماه زندگی بهتر بود.