مهدی کاظمی بنچناری

در این آزمایش اثر سطح روغن سویا و سطح پروتئین خام در جیره آغازین بر عملکرد رشد، فراسنجه های پلاسما و مشتقات پورینی ادرار بررسی شد. از 48 راس گوساله هلشتاین سه روزه با میانگین وزن 4/2 ± 8/39 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2 × 2 که دو سطح روغن سویا (صفر درصد و 3 درصد) و دو سطح پروتئین خام ( 19 درصد و 22 درصد) با چهار تیمار که هر تیمار آزمایشی 12 راس گوساله داشتند استفاده شد. بنابراین تیمارها شامل جیره بدون روغن سویا با 19 درصد پروتئین خام، جیره بدون روغن سویا با 22 درصد پروتئین خام، جیره با 3 درصد روغن سویا و 19 درصد پروتئین خام و جیره با 3 درصد روغن سویا و 22 درصد پروتئین خام بودند. نتایج مشخص کرد اثر متقابل بین سطح روغن سویا و سطح پروتئین خام جیره آغازین در مورد عملکرد رشد، فراسنجه های پلاسما و مشتقات پورینی ادرار از نظر آماری معنی دار نبود (05/0P). اسکور مدفوع و ارتفاع جدوگاه گوساله های تغذیه شده با جیره حاوی روغن سویا در مقایسه با گوساله های تغذیه شده با جیره بدون روغن سویا به ترتیب بیشتر و کمتر بود و افزودن روغن سویا غلظت گلوکز، بتاهیدروکسی بوتیرات و پروتئین کل پلاسما را کاهش داد (05/0>P). نیتروژن اوره ای پلاسما با افزایش سطح پروتئین خام جیره آغازین افزایش یافت (05/0>P). ساخت پروتئین میکروبی با مکمل روغن سویا تمایل به کاهش داشت (06/0=P). بنابراین، نتایج نشان داد اثر متقابلی بین روغن سویا و سطح پروتئین خام مصرفی در گوساله های شیرخوار وجود ندارد و افزایش سطح پروتئین خام نتوانست اثرات منفی روغن سویا در دوره شیرخوارگی را جبران نماید.