ارائه روغن می تواند به شکل های متفاوت در جیره دام ها صورت گیرد. آزمایش حاضر به منظور بررسی تأثیر نحوه ارائه روغن سویا در گوساله های پرواری بر روی 18 رأس گوساله نژاد هلشتاین با میانگین وزن 210 کیلوگرم (± 23) صورت گرفت. سه تیمار آزمایشی شامل 1) روغن سویا مخلوط شده با جیره، 2) در قالب دانه سویای رست (حرارت دیده) و 3) در قالب دانه سویای اکسترود شده بود. جیره ها به صورت ایزونیتروژنیک هم نیتروژن و هم انرژی و ایزوانرژتیک بودند. طول دوره آزمایشی 10 هفته بود. ثبت خوراک مصرفی به صورت روزانه و ثبت وزن دام ها هر ماه یک بار صورت گرفت. تعیین متابولیت های خون، آزمایش قابلیت هضم مواد مغذی و فعالیت نشخوار دام ها نیز انجام گرفت. نتایج آزمایش حاضر نشان داد که هیچ کدام از مشخصه های عملکردی (مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک) گوساله های پرواری هلشتاین در این آزمایش تحت تأثیر شیوه ارائه چربی در جیره های مختلف قرار نگرفت. کمترین غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات در آزمایش حاضر مربوط به دانه سویای اکسترود شده بود (05/0P<). غلظت تری گلیسرید در دام های مصرف کننده دانه سویای حرارت دیده بیشترین بود. فراسنجههای هضمی اندازه گیری شده در گوساله های پرواری نیز تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. فعالیت نشخوار کردن در تیمارهای مختلف نیز معنی دار نبود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نحوه ارائه چربی در سطح استفاده شده (کدام سطح اشاره ای که نشده؟) نمی تواند تأثیر چندانی بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی جیره در گوساله های پرواری داشته نداردباشد. مطالعات آتی نیازمند بررسی نحوه ارائه روغن به اشکال متفاوت در سطح بالاتری برای گوساله های نر هلشتاین در حال رشد می باشد.
