مهدی کاظمی بنچناری

کنجاله ذرت (Corn Meal) یکی از محصولات جانبی فرآوری ذرت می باشد که اطلاعات اندکی در مورد ارزش غذایی آن در تغذیه نشخوارکنندگان وجود دارد. اهداف مطالعه حاضر تعیین ارزش غذایی کنجاله ذرت، پیش بینی مقدار توده میکروبی به همراه غلظت اسیدهای چرب فرار با استفاده از تکنیک تولید گاز در شرایط برون تنی، بررسی تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام و همچنین پیش بینی پروتئین قابل متابولیسم این خوراک به روش برون تنی بود. تیمارهای آزمایشی به شرح زیر بودند: 1) کنجاله ذرت، 2) دانه جو آسیاب شده، 3) آرد ذرت (حاوی نشاسته نسبتا شیشه ای)، 4) آرد ذرت (حاوی نشاسته شیشه ای)، 5) ذرت آسیاب شده (دارای نشاسته آردی)، 6) آرد ذرت دندانه ای، و 7) نشاسته خالص ذرت بودند. نتایج نشان داد که کنجاله ذرت کمترین حجم گاز تولیدی از بخش سریع تجزیه را داشته و نشاسته خالص و ذرت با نشاسته آردی بالاترین نرخ تولید گاز از بخش سریع تجزیه را داشتند (05/0 p <). همچنین کنجاله ذرت بالاترین مقدار تولید گاز از بخش با سرعت تجزیه پذیری پایین را داشت (05/0 p <) اما از طرفی مقدار کل گاز تولیدی در تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشته است (05/0 p >). نتایج پیش بینی شده بر اساس تکنیک تولید گاز نشان داد که قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی کنجاله ذرت از همه واریته های غلات کمتر بود (05/0 p <). همچنین میزان انرژی قابل متابولیسم کنجاله ذرت و غلظت پیش بینی شده اسیدهای چرب فرار در کنجاله ذرت نیز در بین تیمارها کمترین بود (05/0 p <). مقدار توده میکروبی پیش بینی شده در بین تیمارها تفاوت معنی داری نداشت (05/0 p >). نتایج مربوط به تجزیه پذیری نشان داد که هم در مورد ماده خشک و هم در مورد پروتئین خام کمترین بخش تند تجزیه شونده (بخش a) مربوط به کنجاله ذرت بود (05/0 p <) و از طرفی بیشترین بخش کند تجزیه شونده (بخش b) نیز مربوط به این خوراک بود (05/0 p <). نتایج نشان داد که بالاترین بخش تجزیه شونده (a+b) در بین خوراک های آزمایشی مربوط به کنجاله ذرت بود (05/0 p <). به طور کلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد که کنجاله ذرت از نظر سطح انرژی و همچنین ارزش تغذیه ای کمتر از دانه جو و واریته های دانه ذرت می باشد و دارای بخش تجزیه شونده بیشتری نسبت به غلات مورد آزمایشی دیگر می باشد.