در جهان امروز، توسعهپایدار و حفظ منابع طبیعی و محیط زیست، به عنوان دو فراز و هدف ارزشمند، یگانگی بوم شناختی طبیعت و جامعه را نه تنها در سطح کشورها بلکه در سطح کره مسکونی مورد توجه قرار دادهاند. تفکر زیست محیطی زمین شاید بتواند بسیاری از آمال و آرزوهای بشری را تحققبخشد اما این امر ممکن نخواهد بود مگر از طریق ترویج و نشر گسترده و مستمرفرهنگ زیست محیطی در میان اقشار مختلف جامعه. مسایل زیست محیطی امروزهدامنه وسیعی پیدا کرده و از حد مسایل فنی گذشته عمیقا دارای مفهوم اجتماعیهستند. توسعه زمانی پایدار خوانده میشود که مخرب نباشد و امکان حفظ منابع به شمول منابع زیر زمینی، معادن، آب، خاک، منابع ژنتیکی، گیاهی و جانوری را برای آیندگان فراهم کند. در توسعه پایدار، اصل این است که منابع طبیعی بهگونهای محافظت شوند که نسلهای آینده دستکم بتوانند به اندازه نسل کنونی از آن بهرهمند شوند.
