1403/10/02
مهری عسکری مهرآبادی (بازنشسته)

مهری عسکری مهرآبادی (بازنشسته)

مرتبه علمی: استادیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0002-5586-6317
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 57193743462
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی: دانشگاه اراک- دانشکده علوم پایه- گروه زیست شناسی
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
اثر 24-اپی براسینولید در افزایش تحمل به سرما در گیاهچه بادمجان (Solanum melongena L.)
نوع پژوهش
مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها
براسینواستروئیدها، پراکسیداسیون، سرما، جوانه زنی ، نشت پذیری
سال 1394
مجله به زراعي كشاورزي
شناسه DOI
پژوهشگران فریبا امینی (بازنشسته) ، شیوا شریعت زاده ، مهری عسکری مهرآبادی (بازنشسته)

چکیده

دماهای پایین یکی از مهمترین فاکتورهای محدودکننده رشد و نمو گیاهان است. بادمجان یکی از محصولات حساس به سرما است که دمای پایین روی رشد و تولید محصول این گیاه تاثیر می گذارد. براسینواستروئیدها گروهی از هورمون های استروئیدی ضروری برای رشد و نمو گیاهان هستند که می توانند تحمل گیاه را به انواع تنش ها، از جمله سرما افزایش دهند. به منظور بررسی تاثیر 24-اپی براسینولید بر بهبود جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه بادمجان معمولی آمریکایی تحت تنش سرما، آزمایشی با چهار سطح 24-اپی براسینولید (صفر، نیم، یک و دو میکرومولار) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سال 1391 انجام شد. بذ رهای بادمجان به مدت 48 ساعت در غلظت های مذکور 24-اپی براسینولید خیسانده شده سپس به پتری دیش انتقال یافتند. برای هر تیمار سه پتری دیش هر یک حاوی 20 بذر به عنوان سه تکرار در نظر گرفته شد. پس از کاشت بذر ها، ظروف پتری دیش به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه به انکوباتور با 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی (دمای1±22درجه سانتیگراد) منتقل شدند وگروه دیگر به مدت چهار روز در دمای چهار درجه سانتیگراد قرار گرفتند سپس به انکوباتور انتقال یافتند. نتایج نشان داد که 24-اپی براسینولید اثرقابل توجهی درافزایش شاخص های جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر و خشک ریشه چه و ساقه چه در هر دو شرایط تنش و شاهد داشت. افزایش پراکسیداسیون لیپید و نشت پذیری غشاء که تحت تنش سرما مشهود بود در تیمار با 24-اپی براسینولید کاهش معنی داری را نشان داد. غلظت یک میکرومولار 24-اپی براسینولید نسبت به سایر غلظت ها اثر بهتری داشت. در گیاهان تحت تنش سرما و غلظت یک میکرومولار 24-اپی براسینولید کاهش به ترتیب 30/28 و 89/37 درصدی در پراکسیداسیون لیپید و نشت پذیری غشاء مشاهده شد.