کی از مواردی که در روایتپردازی به آن توجه شدده اسدت، بحک کانون روایت اسدت؛ و در تحلیل توانمندی ها و شدگردهایی که داسدتانپرداز برای شدکل دادن به ککایتهای خویش از آنها بهره گرفته اسدت، اهمیت فراوان دارد. بدا توجده بده اهمید ت بحدک تحلید ل کدانونرواید ت در شدددنداخدت بهتر و د یقتر آثدار روایی، در این پژوهش، دو داسددتان اشددازدهاکتجاب« اثر اهوشددن گلشددیری« با سددبکی سددوررلال و اجایخالیسددلو « اثر امحمود دولتآبادی« با سدبکی رلال از کیک کانونروایی براسداس دو مللفۀ: وجه و مشداهده به شد یوۀ توصد یفیتحلیلی مقایسده و بررسد ی شدده اسدت؛ تا دریابد که با توجه به تفاوت سدبکی این دو اثر، در بحک کانونروایت بر پایهی مللفههای وجه و مشاهده چه تفاوتهای معناداری بین آنها وجود دارد؟ با توجه به سدبک های متفاوت شدازده اکتجاب و جای خالی سدلو ، فر بر این اسدت که تفاوت معناداری در استفاده از مللفههای وجه و مشاهده کانونروایت بین این دو اثر وجود دارد. پس از بررسدد ی و تحلیلهای انجام شددده در خصددو میزان بهرهمندی از مللفههای کانون روایت در دو اثر، چنین کاصددل شددد که رلال و سددورلال بودن این دو رمان، تأثیر چندانی در بهکارگیری یا عدم اسددتفاده از مللفههای کانونروایت نداشدته اسدت؛ در نتیجه تفاوت معناداری نیز در این دو اثر دیده نمیشدود می‌توان نتیجه گرفت که تفاوت سدبک برای اسدتفاده از مللفههای کانونروایت، چندان محسدوس نبوده، و بدین ترتیب بهنظر میرسدد، که رلال بودن جایخالیسدلو و سدوررلال بودن شدازده اکتجاب، ارتباچ چندانی به اسدتفاده از مللفههای کانونروایت نداشته و فرضیهی ما در این خصو رد میشود.
