از جمله عوامل موامل موثر در سرودن شعر، بافت موقعیتی دوره ای است که شاعر در آن زندگی می کند. این شرایط پیرامتنی و محیطی از تأثیرگذارترین عوامل در بافت های متنی هستند. هر دوره به تناسب شرایط سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اعتقادی خود بن مایه ها و درون مایه هایی را برای خلق ساختارهای تشبیهی و تصویری حتی استعاره و کنایه و تمثیل بر هنرمندان تحمیل می کند و به زبانی شاعرانه و هنرمندانه در بافت متنی آثار آنان قرار می گیرند. بن مایه های مورد نظر لنگرگاه هایی برای خیال پردازی های شاعرانه به شمار می آیند و با تداعی هایی زنجیروار ساختار اصلی شعر را بنیان می سازند. شبکه های مورد نظر حاصل نگریستن شاعر به ی پدیده یا موضع هستند و ماحصل زاویه دید شاعر به یک پدیده یا موضوع هستند.
