مسعود گلپایگانی

هدف: ناهنجاری زانو ضربدری با تغییراتی که در راستای طبیعی اندام تحتانی به وجود می آورد، افزایش زاویه درشت نئی-رانی یا زاویه Q ، چرخش پاها به داخل و فشار بر قسمت خارجی زانو را به همراه دارد و خط کشش ثقل به سمت بخش های خارجی زانو تغییر شکل می دهد .بنابراین موجب برهم خوردن تعادل و بی ثباتی می شود؛ که می تواند فرد را در معرض آسیب پذیری مفصل زانو قرار دهد. در این میان بازی های اصلاحی در جهت اصلاح ناهنجاری های ساختار قامتی در جوامع پیشرفته مورد توجه قرار گرفته است؛ و با توجه به علاقه ای که کودکان به بازی نشان می دهند، می توان به اهداف اصلاحی خود از طریق تنظیم تمرینات اصلاحی در قالب بازی رسید. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته بازی های اصلاحی بر زاویه Q و زانو ضربدری دانش آموزان دختر می باشد. روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی و از حیث هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر 10 تا 12 ساله دبستانی در ناحیه 3 شهرستان کرج مبتلا به زانوی ضربدری، با شدت ناهنجاری 2/5 تا 5 سانتی متر می باشند که با تست غربالگری نیویورک شناسایی و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی(20 نفر) و کنترل(20 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه 45 تا 60 دقیقه ای بازی های اصلاحی منتخب را انجام دادند و در این مدت گروه کنترل فعالیت های روزمره خود را داشتند. از آزمون شاپیروویلک برای توزیع نرمال بودن داده ها و از آزمون t همبسته و t مستقل برای بررسی تغییرات درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. فرضیه های پژوهش در سطح معنی داری P≤.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تمام عملیات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام شد. یافته های پژوهش: بر اساس یافته های پژوهش حاضر، زاویه Q گروه تجربی در پیش آزمون 13/53±0/30 و در پس آزمون 13/52±0/29 و زاویه Q گروه کنترل در پیش آزمون 13/44±0/26 و در پس آزمون 13/44±0/30 گزارش شده است؛ و همچنین نتایج اندازه گیری در مورد متغیر زانوی ضربدری از گروه تجربی در پیش آزمون 3/23±0/03 و در پس آزمون 3/22±0/05 و زانوی ضربدری گروه کنترل درپیش آزمون 3/24±0/05 و در پس آزمون 3/24±0/20 را نشان می-دهد. با توجه به نتایج تجزیه و تحلیل آماری ضریب معناداری 0/08 و بزرگتر از0/05 می باشد که یعنی تفاوت معنی داری بین نتایج پیش آزمون و پس آزمون دریافت شد. نتیجه گیری