مسعود گلپایگانی

هدف: انحراف پوسچر سر از راستای طبیعی و نرمال، سبب افزایش استرس بر دستگاه اسکلتی-عضلانی نواحی گردن، کمربند شانه ای، بازو و تنه می شود. ناهنجاری سر به جلو می تواند سبب جلو رفتگی شانه ها در صفحه ساجیتال یا همان بروز عارضه شانه گرد شده و در مجموع، سبب انحراف یک چهارم فوقانی بدن از راستای طبیعی شود. این تغییرات باعث ایجاد تنش عضلانی و استرس در اطراف گردن و شانه ها و بی حسی، درد، از دست دادن عملکرد و علائم مختلف ریشه عصب در اندام فوقانی می شود. اگرچه تحقیقات پیشین بر وجود ارتباط بین پوسچر سربه جلو و افزایش درد و مشکلات شانه وجود دارد، اما مطالعات اندکی چگونگی این ارتباط را در حین انجام فعالیت در عضلات بررسی کرده اند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یکبار تمرین اصلاحی بر تغییرات الکترومایوگرافی عضلات در حین بالا آمدن بازو در والیبالیست های دارای ناهنجاری سربه جلو و شانه گرد بود. روش شناسی: در این تحقیق 16 نفر دختر (20-25) سال، شامل (ناهنجاری سربه جلو و شانه گرد) از بین والیبالیست های شهرستان ملایر انتخاب شدند. در ابتدا به وسیله گونیامتر و گونیا زاویه کرانیوورتبرال و فاصله خطی بین قسمت خلفی استخوان آکرومین با تخت آزمودنی ها اندازگیری شد. افرادی که کرانیوورتبرال آن ها در محدوده 43/62±0/71 اندازگیری شد و افرادی فاصله خطی شانه راست 68/0± 09/8 و شانه چپ 68/0 ± 71/8 در گروه سربه جلو و شانه گرد قرار گرفتند. سطح فعالیت الکترومایوگرافی عضلات استرنوکلایدوماستوئید راست و چپ، تراپزیوس فوقانی، اینفرااسپیناتوس، اسپیلیونیوس کپیتیس، پکتورالیس ماژور، دلتوئید قدامی و دلتوئید میانی حین بالا بردن بازو توسط دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شد. یافته ها: جهت مقایسه میزان فعالیت الکترومایوگرافی هر یک از عضلات در گروه از آزمون آماری تی زوجی استفاده گردید. تجزیه و تحلیل آماری افزایش معناداری در میزان فعالیت الکتریکی پکتورالیس ماژور راست (sig=0/001) با میانگین های پیش و پس آزمون عضله به ترتیب 42/138و43/155 را نشان داد. همچنین کاهش معناداری در 7 عضله دیگر مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد با توجه به سطح معناداری تمرین اصلاحی بر ناهنجاری سربه جلو و شانه گرد به طور مثبت بر فعالیت عضلات اطراف گردن و شانه در طول حرکت بازوی فرد تاثیر می گذارد. نتایج این مطالعه می تواند به متخصصین اصلاحی برای