اسپرین یکی از شایع ترین آسیب های مچ پا می باشد که هرگونه پیچیدگی پا به داخل یا خارج از بدن منجر به بروز این عارضه و ایجاد مشکلات جدی در عملکرد فرد می گردد. بنابر این بهبود عملکرد مفصل آسیب دیده یکی از مولفه های بسیار مهم و حائز اهمیت می باشد. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب بر بهبود عملکرد افراد مبتلا به اسپرین ناکامل مچ پا می باشد. بدین منظور 28 نفر از افراد ورزشکار و غیر ورشکار مراجعه کننده به کلینیک ها و مراکز درمانی شهرستان خرم آباد که در دوران تحت حاد 5-2 هفته آسیب دیدگی قرار داشتند را به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در قالب دو گروه تجربی و کنترل قرار دادیم. در این پژوهش عملکرد افراد قبل و بعد از اجرای برنامه تمرینی منتخب بوسیله پرسشنامه استاندارد عملکرد مچ پا ارزیابی اندازه گیری و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل داده های بدست آمده، از آزمون T وابسته استفاده شد. کلیه عملیات آماری نیز به کمک نرم افزار SPSS-17 و در سطح اطمینان % 99 انجام شد. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از آزمون آماری t وابسته Paired sample t test نشان می دهد که برنامه تمرینی منتخب اعمال شده بر بهبود عملکرد افراد مبتلا به اسپرین ناکامل مچ پا تاثیر داشته و آن را به میزان % 35 ، در مقایسه برون گروهی بهبود یافته است. بنابراین با قرار دادن این تمرینات منتخب در کنار پروتکل های درمانی دیگر میتوان بهبود هر چه سریع تر عملکرد افراد مصدوم را بدست آورد.
