تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات پیلاتس بر قدرت عضلانی و دامنه حرکتی سالمندان مرد صورت گرفته است. روش این تحقیق از نوع تحقیقات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون در دو گروه کنترل و تجربی بود. جامعه آماری تحقیق سالمندان مرد شهرستان بروجرد بودند. 32 مرد سالمند به صورت تصادفی در دو گروه 16 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. از تست دراز و نشست جهت اندازه گیری استقامت عضلات تا کننده تنه استفاده گردید . از آزمون گروه های عضلانی پشت ولز برای اندازه گیری قابلیت انعطاف پذیری عضلات تنه استفاده شد. دامنه ی حرکتی کمر از طریق آزمون شوبر اصلاح شده اندازه گیری گردید. همچنین انعطاف پذیری عضلات پشت ران و کمر به وسیله آزمون استاندارد بشین و برس اندازه گیری شد. برای اندازه گیری قدرت عضلات شکم، از آزمون پایین آوردن مستقیم پاها و سنجش قدرت عضله همسترینگ از آزمون نشستن روی صندلی استفاده شد . در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی برای مقایسه تأثیر تمرینات پیلاتس در پیش و پس آزمون و همچنین برای مقایسه دو گروه مورد نظر در تحقیق از آزمون تحلیل واریانس با اندازه مکرر استفاده گردید. گروه تجربی تمرینات پیلاتس را به مدت 8 هفته ، هفته ای 3 جلسه ( روزهای شنبه دوشنبه و چهارشنبه) انجام داده و در انتهای هفته های دوم، چهارم، ششم و هشتم، و همچنین در انتهای هفته هشتم ، نتایج پایانی تحقیق که شامل اندازه گیری عملکرد عینی بود گردآوری شد. نتایج نشان داد با گذشت زمان، میزان قدرت عضلات شکم سالمندان گروه تجربی بر اساس پس آزمون به عنوان شاخصی از عملکرد عینی در اثر تمرینات پیلاتس افزایش یافت. همچنین با گذشت زمان، میزان قدرت عضله همسترینگ سالمندان در اثر تمرینات پیلاتس افزایش یافت. انعطاف پذیری عضلات کمر در افراد سالمندی که تمرینات پیلاتس را انجام دادند به طور معناداری بیشتر از افراد سالمندی بود که تمرینات را انجام ندادند. همچنین میزان دامنه حرکتی مفاصل تنه ی گروه تجربی که تمرینات پیلاتس را انجام دادند به طور معناداری بیشتر از افراد گروه کنترل بود که تمرینات را انجام نداده بودند.
