مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش والدگری موفق بر بهزیستی روانشناختی نوجوانان دخترمنطقه شهری ضیاآباد انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع همبستگی بوده است. روش: جامعهی مورد نظر را تمامی دانشآموزان دختر پایه هشتم و نهم شهری منطقه ضیاآباد در سال تحصیلی 96-1395، تشکیل دادند. نمونه شامل 185 دانشآموزدختر و 185 نفر از والدین بودند که به روش سرشماری در یک مرحله انتخاب شدند. ابزار جمع آوری دادهها شامل پرسشنامه بهزیستی روانشناختیریف (1989) و والدگری موفق اسدی (1394) بود که پس از جمعآوری با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای بررسی فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند روش استفاده شد. نتایج: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین سه شاخص والدگری موفق با نمره کلی بهزیستی روانشناختی و هیچ یک از آن رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که شاخص نقشوالدینی در بین شاخص زن و شوهری و بهزیستی روانشناختی نوجوانان نقش میانجی ندارد. همچنین شاخص نقشوالدینی بین شاخصه تعاملات خانوادگی و بهزیستی روانشناختی نوجوانان نقش میانجی ندارد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش از نقش کیفیت والدگری در بهزیستی روان شناختی نوجوانان حمایت می کند. ، از این رو پیشنهاد میشود که روان شناسان و مشاوران خانواده از این نتایج در مداخلات بالینی و آموزشی بر ای خانواده استفاده نمایند.