مسعود اسدی

این پژوهش، با هدف پیش‌بینی رضایت از زندگی دانشجویان، بر حسب متغیر تجارب معنوی روزانه آنها انجام شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل همه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه خوارزمی بود. نمونه مورد بررسی 200 نفر از دانشجویان (100 دختر و100 پسر) بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس تجارب معنوی روزانه اندروود و ترسی (2002)، مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985) بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 25-SPSS انجام شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین رضایت از زندگی و متغیرهای احساس حضور خداوند، ارتباط با خدا، احساس مسئولیت در قبال دیگران و نمره کلی تجارب معنوی روزانه همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود دارد. همچنین، 15 درصد از واریانس مربوط به رضایت از زندگی به وسیله تجارب معنوی روزانه و 18 درصد از آن، به وسیله احساس حضور خدا تبیین می‌شود. ارتباط با خدا و احساس مسئولیت در قبال دیگران توان پیش‌بینی رضایت از زندگی دانشجویان را نداشتند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر می‌توان گفت: که تجارب معنوی روزانه در سطح مطلوبی پیش بینی کنند‌ه‌ی معنی‌داری برای رضایت از زندگی دانشجویان است و می‌تواند به عنوان یک متغیر تأثیرگذار در بهبود کیفیت و رضایت از زندگی دانشجویان مورد توجه قرار گیرد