اضطراب یک وضعیت روانی پرفشار است و با علائمی مانند ناتوانی در تمرکز، ناراحتی جسمانی، یا بیخوابی و افت عملکرد مهارتهای مختلف دانشآموزان همراه است (عبداللهی و همکاران، 1402). این حالت به راحتی قابل کنترل نیست؛ زیرا سیستم عصبی افراد هنگام قرار گرفتن در شرایط یا محیط منفی به صورت خودکار عمل میکند. دانشآموزان مضطرب در کلاس درس عملکرد مناسبی ندارند. از همین رو در یادگیری نیز مشکل پیدا میکنند و حتی گاهی نیز در برقراری ارتباط با همسالان و معلم ناموفق هستند و هنگام جواب دادن به درس دچار قفل شدگی بدن میشوند. بنابراین، اضطراب یکی از مشکلاتی است که در درصد قابل توجهی از دانش آموزان وجود دارد و متاسفانه تاثیرات مخربی بر عملکرد دانشآموزان در مدرسه و حتی در خانه دارد. نتیجه این اضطراب مانند سایر ناتوانیهای پادگیری، کاهش عملکرد درسی و تحصیلی دانش-آموزان خواهد بود. علاوه بر این، اضطراب و استرس به مرور زمان میتوانند مشکلات جسمی برای دانش آموزان مضطرب به بار بیاورد. از آنجایی که این نوع از اضطراب عمدی نیست و به صورت کاملا ناخوداگاه بروز می کند، صرفا دعوت کردن دانش-آموز به آرامش داشتن تاثیری نخواهد داشت؛ اما میتوان با بررسی مطالعات و یافتن عواملی که میتوانند دانشآموزان فراهم آورند. همچنین، این پژوهش می‌تواند به توسعه برنامه‌های آموزشی و مشاوره‌ای مؤثر در مدارس کمک کند.
