ادبیات تطبیقی راهی برای بهتر شناختن خویشتن است و با اطلاع داشتن از آثار ادبی جهان و مقایسه ی آن ها با یکدیگر می توان افق نگاه و اندیشه ی وسیع تری به دست آورد. محمود دولت آبادی و نجیب محفوظ دو نویسنده ی برجسته ی معاصر ایران و مصر هستند که ادبیات داستانی این دو کشور مرهون فعالیت های ادبی این دو داستان نویس بزرگ است.پرداختن به مسایل و مشکلات جامعه و مردم به ویژه طبقات متوسط و فقیر جامعه، سیاست و اجتماع، استعمارستیزی و نگاه به زن، از جمله همسانی های این دو نویسنده است، که سعی کرده اند در داستان های خود آن را بیان کنند. با بررسی بافت و طبقات اجتماعی مشخص شد که هدف اصلی دو نویسنده رهایی مردم خویش از بند فقر و فلاکت و بی عدالتی است و طبقه متوسط ستون اصلی جامعه هستند همچنین با مطالعه ی آثار محمود دولت آبادی و نجیب محفوظ در یافتیم زنان بازیچه ی هوس رانی مردانند، در اکثر داستان ها نقش زنان، نقشی تحقیر شده و منفی است. در این داستان ها نگاه دو نویسنده به زنان به جز مادر، نگاهی تیره و منفی است.
