هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیـرش و تعهد بر امیدواری، دشواری تنظیم هیجان و سلامت عمومی مبتلایان دیالیزی دارای افسردگی بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش شناسی در زمره پژوهش های نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران دیالیزی مبتلا به افسردگی در بیمارستان شهید هاشمی نژاد (تهران) بود. از این بین 103 بیمار به پرسشنامه افسردگی بک پاسخ دادند و 38 نفر که دارای افسردگی بودند به روش نمونه گیری هدفمند و به صورت کاملا تصادفی در دو گروه مساوی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون هر دو گروه به پرسشنامه های سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1979)؛ امیدواری اشنایدر (1991)؛ دشواری تنظیم هیجان گرتز و رومر (2004) پاسخ دادند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) به شیوه گروهی با روش درمان پذیـرش و تعهد به صورت مجازی و در پلتفرم اسکای روم آموزش دیدند. گروه کنترل بدون مداخله باقی ماند. در مرحله پس آزمون مجددا هر دو گروه به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. نتایج پژوهش نشان داد بین نمرات امیدواری، دشواری در تنظیم هیجان و سلامت عمومی، در بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد.
