مهدیه شفیعی تبار

از ویژگیهای مهم زندگی امروز و بویژه دوران تحصیل در دانشگاه، تحولات سریع و غیرقابل پیشبینی در بسیاری از حوزههای عملکردی است. تجربه شخصی افراد از زمان، یکی از این حوزههای عملکردی است. تجربه افراد از روانشناسی زمان اخیراً مورد توجه قرارگرفته و بسیاری از ویژگیهای آن هنوز ناشناخته است. تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتیاط بین چشم انداز زمانی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان عادی و استعدادهای درخشان انجام شده است. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و تحلیل واریانس و جامعه آماری شامل همه دانشجویان شهر رشت در سال تحصیلی - 49 49 بودند که 924 نفر ) 229 مرد و 209 زن؛ 94 نفر استعداد درخشان، 999 نفر عادی( با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ابزارسنجش پرسشنامه چشم انداز زمانی زیمباردو )زیمباردو و بوید، 2022 ( و معدل تحصیلی بود. نتایج پژوهش نشان داد بعد زمانی آینده و گذشته مثبت با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار دارد = 0/ )به ترتیب، 74 r = 0/99 ، r (؛ گذشته منفی و حال لذتگرا با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معنادار دارد )به ترتیب، - = 0/99 r - = 0/22 ، r(؛ بین دانشجویان استعداد درخشان و عادی در ابعاد زمانی گذشته مثبت و آینده تفاوت وجود دارد اما = 0/ این تفاوت معنادار نیست؛ بین دانشجویان دختر و پسر در بعد زمانی حال لذت گرا تفاوت معنادار وجود دارد ) 009 P ، ) 927 و 2 ( = 294/77 F (. براساس نتایج پژوهش حاضر میتوان گفت نوع تجربه روانشناسی افراد از ابعاد زمان با موفقیت ایشان رابطه دارد.