به دلیل نیاز شدید جهان به مواد غذایی با رشد جمعیت و محدودیت استفاده از منابع آب و خاک لزوم برنامه ریزی صحیح تر را دو چندان می کند. مدل تصمیم گیری چند معیاره روشی ساده اما مطمئن است که به منظور اولویت بندی زمانی و مکانی پارامتر مورد سنجش استفاده می شود که این مطالعه در دشت گتوند-عقیلی واقع در استان خوزستان استفاده گردید. در این پژوهش از روش های زمین آماری و تئوری آنتروپی استفاده گردید. به منظور اجرای مدل پشتیبان تصمیم پنج معیار که تاثیرگذار بر بیلان آب زیرزمینی بود، در نظر گرفته شد. در این مطالعه پنج معیار تغییرپذیری، تغذیه، پمپاژ، مرز و رودخانه آنالیز گردید در گام بعدی معیارها کمی شده و سپس وزن دهی شد که از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی استفاده گردید سپس با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی نقشه اولویت بندی مناطق مورد پایش تهیه گردید. مقایسه دو نقشه ی نهایی نشان داد روش آنتروپی عملکرد محافظه کارانه تری نسبت به روش کریجینگ برای اولویت بندی مناطق پایش دارد. با استفاده از روش آنتروپی قرار دادن چاه در بخش جنوبی دارای اولویت بیشتر می باشد اما در روش کریجینگ بخش جنوبی دارای اولویت نسبتاً کمتری است. به منظور سنجش بهتر مناطف تحت پوشش پایش با توجه به تفاوت دو رویکرد یک نقشه ترکیبی امناطق تحت اولویت پایش تعیین گردید و مناطق مشترک تحت پوشش در هر دو روش به عنوان مناطق پتانسیل ایجاد شبکه پایش توصیه گردیدند. روش ارائه شده می تواند در صورت دسترسی به اطلاعات مورد نیاز به روز رسانی شود. روش پیشنهادی کمکی در جهت نیل به پایش دقیق شبکه پایش سطح آب زیرزمینی برای اتخاذ سیاست های درست می باشد. همچنین از آنالیز های آماری توزیع خطای تخمین، ارزیابی متقابل و تغییرپذیری سطح آب نسبت به زمان به منظور پایش مجدد شبکه و نیز تایید احتمالی روش های فوق الذکراستفاده گردید.
