قرآن کریم، به عنوان منبع اصلی شریعت اسلامی، مورد توجه و اهتمام خاص خاورشناسان بوده است، در این بین می توان به آلفورد تی ولچ Alford T. Welch خاورشناس آمریکایی تبار اشاره کرد که به عنوان استاد زبان عربی و مطالعات اسلامی شروع به تدریس در «دین تطبیقی» کرد و از سال 1965م. مطالعات خود را به طور ویژه بر روی قرآن متمرکز نمود و مقاله هایی در «دایره المعارف اسلام» و «دایره المعارف اسلام معاصر آکسفورد» درباره قرآن و تاریخ زندگانی پیامبر اسلام به چاپ رسانده است. برخی از نکات ذکر شده در اثار وی، حاکی از عدم شناخت و اطلاع کافی ، نسبت به دین اسلام و قرآن است در واقع او درباره قرآن، دارای پیش فرضی خاص است. به علت آنکه دیدگاه و نحوه نگرش او نسبت به قرآن، که اساساً غیراعتقادی بوده است، نظریات او اغلب، سطحی و دور از ژرفنگری لازم است زیرا وی قرآن را به عنوان یک پدیده مورد بررسی قرار داده و به جای کاوش در حقانیت و درک نورانیت و بهرهمندی از آن، تنها به سیر تحولات تاریخی و یا بررسی ادبیات کلامی آن پرداخته است. مطالعات قرآنی آلفورد تی ولچ بیشتر در حوزۀ مصادر قرآن باشد لذا به مقولاتی چون جمع و تدوین قرآن و سیر تحولات تاریخی و یا بررسی ادبیات کلامی پرداخته و وارد حوزۀ محتوایی نشده است. با عنایت به رویکرد کلی مستشرقان وحیانی نبودن قرآن وتاثیر پذیری آن از فرهنگ زمانه از جمله مبانی مهم ولچ در پژوهش هایش بوده است و روش او مبتنی بر روش مستشرقانی چون، بل،هیرشفیلد، گلدزیهر و رودی پارت باشد.
