جواد ذوالقرنین (بازنشسته)

در این تحقیق، از نانواکسید منیزیم اصلاح شده با سورفکتانت SDS )سدیم دودسیل سولفات) به عنوان یک جاذب کارا برای حذف بنفش متیل از محلول آبی استفاده شده است. و ساختار جاذب به روش های طیف سنجی تبدیل فوریه زیر قرمز (FT-IR) ، الگوی پراش پرتو (XRD) X ، الگوی انرژی پراکنده پرتو ایکس (EDS) و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدان (FE-SEM) شناسایی شد. با روش اسپکتروفتومتری مرئی، میزان رنگ باقی مانده در محلول اندازه-گیری شد. اثر عوامل موثری مانند دما، pH، غلظت رنگ، زمان و مقدار جاذب بر بازده حذف و ظرفیت جذب بررسی شد. شرایط بهینه در این آزمایش یرایر بود:7pH= ، مقدار جاذب 002/ 0 گرم، غلظت رنگ 900 میلی گرم بر لیتر، دما 55 درجه سانتی گراد و زمان 90 دقیقه. در این شرایط بهینه مقادیر درصد حذف و ظرفیت جذب% 5/96 و 2/4341 میلی گرم بر گرم محاسبه گردید.به منظور مطالعه رفتار تعادلی برهمکنش جاذب-جذب شونده، همدمای لانگمویر، فرندلیچ و دوبینین-رادشکویچ مورد بررسی قرار گرفت و داده های تجربی به خوبی توسط همدمای- لانگمویر( 9912/0 R2=) توصیف شد. فرایند سینتیک جذب با مدل های شبه- مرتبه اول، شبه مرتبه دوم و نفوذ درون ذره ای مورد مطالعه قرار-گرفت. پارامترهای ترمودینامیکی حاصل نشان داد که جذب بنفش متیل بر جاذب مورد نظر، فرایندی گرماگیر و خودبه خودی است.و میزان واجذبی رنگ بنفش متیل از نانو جاذب اکسید منیزیم اصلاح شده با استفاده از اتانول، اسید کلریدریک، اسید نیتریک و سود بررسی شد