ایمان حاج خدادادی

زمینه مطالعاتی: بررسی استفاده از آنزیم در جیره های رقیق شده بر عملکرد و کیفیت تخم مرغ و قابلیت هضم مواد مغذی مرغ های تخمگذار هدف: در این تحقیق اثر سطوح مختلف آنزیم کمزایم در جیره های رقیق شده، بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و قابلیت هضم مواد مغذی مختلف جیره در اواخر دوره تولید مرغ های تخمگذار سویه هایلاین W36 در دو آزمایش مورد مطالعه قرار گرفت. روش کار: تیمارهای آزمایشی استفاده شده در این آزمایش عبارت بودند از: جیره کنترل (تیمار 1)، جیره رقیق شده (کنترل منفی) (تیمار 2)، جیره رقیق شده همراه با آنزیم به مقدار 25/0 گرم در کیلوگرم (تیمار3) ، جیره رقیق شده همراه با آنزیم به مقدار 50/0 گرم در کیلوگرم (تیمار4) و جیره رقیق شده همراه با آنزیم به مقدار 75/0 گرم در کیلوگرم (تیمار5) و جیره رقیق شده همراه با آنزیم به مقدار 1 گرم در کیلوگرم (تیمار6). در آزمایش اول از 450 قطعه مرغ نژاد لگهورن سویه هایلاین W36 در سن 60 هفتگی (با وزن متوسط 55 ± 1550 گرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل 5 تیمار با 5 تکرار (18 پرنده در هر تکرار) استفاده گردید. درآزمایش دوم برای تعیین قابلیت هضم از 100 قطعه مرغ نژاد لگهورن سویه هایلاین W36 70 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل 5 تیمار با 5 تکرار (4 پرنده در هر تکرار) استفاده شد. نتایج: بررسی مصرف خوراک پرنده ها در طول آزمایش، نشان داد که تفاوت معنی داری (05/0>P) در میانگین خوراک مصرفی پرنده بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت. بدین ترتیب نشان داده شد که افزودن 50/0 گرم در کیلوگرم آنزیم به جیره های رقیق شده می تواند عملکرد تولیدی پرنده را تا سطح تیمار کنترل مثبت افزایش داده و حتی در سطوح حاوی سطوح 75/0 و 1 گرم در کیلوگرم، عملکرد بالاتری نسبت به تیمارهای کنترل مثبت و منفی داشته باشد. تیمارهای حاوی حاوی سطوح 75/0 و 1 گرم در کیلوگرم آنزیم، دارای بهینه ترین ضریب تبدیل خوراک بودند که تفاوت معنی داری با تیمار کنترل منفی و مثبت داشتند. ارتفاع سفیده تخم مرغ، واحد هاو و وزن پوسته تخم مرغ بطور معنی داری در جیره های حاوی آنزیم نسبت به کنترل منفی بهبود یافت (05/0>P). وزن و درصد زرده، درصد سفیده و نسبت سفیده به زرده تخم مرغ تحت تاثیر تیمارهای مختلف آزمایشی قرار نگرفت (05/0