طنز شیوه‌‌ای هنری برای تبیین بیان‌ها و مضامین گوناگون می‌باشد به گونه‌ای که در میان جامعه مؤثر واقع گردد. به دلیل این که طنز بیانی غیر مستقیم دارد از دیرباز مورد توجه نویسنده‌هایی قرار گرفته که از نابسامانی‌ها و بی‌عدالتی‌ها در جوامع خود رنج برده‌اند، آن‌ها با مشاهده بار ظلم و استبداد حکومتی و ناهنجاری‌ها بر جامعه خود، تاب و تحمل را از دست داده و در این باره به انتقاد و بیان مفاسد و معضلات زبان می‌گشایند؛ اگرچه ظاهر طنز خنده‌آور است اما در پس آن درد‌ها و رنج‌های تلخی نهفته است. امیر تاج السر یکی از نویسنده‌های مطرح اهل سودان است که در رمان‌های "العطر الفرنسی" و "صائد الیرقات" از مشکلات سیاسی و اجتماعی جامعه خود به وسیله‌ی طنز پرده برداشته و با بهره از این سلاح؛ ظلم و ستم دستگاه‌های مستبد را آشکار کرده و ازآن‌ها انتقاد نموده و در عین حال به ضعف فرهنگی، جهالت، یأس و ناامیدی اجتماع اشاره می‌کند. او با به کارگرفتن شگردهایی چون: کنایه، استعاره، طعنه، طنز موقعیت و...در رمان‌های خود طنزپردازی کرده است. این تحقیق به شیوه‌ی تحلیلی-توصیفی وکتابخانه‌ای می‌باشد و نتایج حاصل شده درآن شامل تحلیل درونمایه‌های اجتماعی مانند اعتقاد به سحر و خرافه، از میان رفتن استعدادها، محرومیت‌ها و فرهنگ‌فقر... ومشکلات سیاسی مانند سرکوب و خشونت دستگاه‌های استبداد، عدم وجود آزادی، خفقان، فساد اداری و حکومتی...می‌باشد. با واکاوی درونمایه‌های ذکر شده به این پی بردیم که تاج السر با زبانی طنز‌گونه به انتقاد از مشکلات و معضلات عصر خود پرداخته و به دنبال تغییر اوضاع جامعه و هشیارسازی آن می‌باشد.
