سبک شناسی علمی است که به بررسی لایه های سبکی متن های ادبی می پردازد. کارکرد علم سبک شناسی مستلزم شناخت لایه های سبکی موجود در یک متن ادبی است؛ که از جمله این لایه های سبکی می توان به سبک لایه آوایی اشاره کرد. علم سبک شناسی در پی باز شناسی این لایه های ویژه متن می باشد و بدین صورت است که از تداخل داده های دیگر علوم جلوگیری می کند و مؤلفه های موجود در علم خود سبک شناسی را بررسی می کند و هر لایه سبکی متن را به صورت جداگانه مورد تحلیل قرار می دهد.همچنین این علم در باز شناسی و تبیین متون ادبی نیاز به باز بینی علوم زبان شناسی متن دارد. از میان متن های ادبی که از دیرباز تا کنون مورد توجه زبان شناسان و دانشمندان بوده است، می توان به متن ادبی قرآن کریم اشاره کرد. این کتاب زیباترین متن ادبی و بزرگترین معجزه بلاغی است. در این کتاب آسمانی به مسائل متعددی در موضوعات مختلف پرداخته شده است. با توجه به متن زیبای قرآن می توانیم به این نکته اشاره کنیم که نقش آواها و معناها در آیات برای رساندن مفهوم پیام الهی مؤثر می باشند. در این معجزه بزرگ الهی، که از نظر آواها و أصوات و ألفاظ و معنای واژگان بی نظیر می باشند؛ کوچکترین واحد صوتی در آیات دارای ارزش معنایی بالایی می باشد. هدف اصلی ما در این پژوهش بررسی و تحلیل لایه آوایی متن ادبی قرآن کریم است. پژوهش مذکور تلاش کرده است باروش توصیفی تحلیلی سبک و مِتُد لایه آوایی و أصوات موجود در متن ادبی قرآن را با اشاره به آیات منتخب مورد تحلیل و بررسی قرار دهد؛ تا علاوه بر نشان دادن سبک ادبی متن قرآن و شناختن دلالت آواـ معنایی حروف و أصوات آیات منتخب از جزء سی ام به شناخت واژه های برجسته معنایی و اسلوب سبکی أصوات و ألفاظ و آواهای قرآن نیز پرداخته است. نتایج نشان از آن دارد که مهم ترین اُسلوب سَبکی قرآن دارای ألفاظ و معناهای متناسب نسبت به بافت و سیاق آیات است. افزون براین چینش آوایی حروف کنار هم مستلزم تناسب معنا و ألفاظ یک متن ادبی است؛ که این تناسب در نقش آواها و تمایز آن ها بسیار حائز اهمیت است. آواها که به عنوان سازنده معنای واژگان یک نقش و جایگاه ویژه ای را دارا می باشند. هر کدام از آواهای موجود در لفظ را به صورتی با معنای مورد نظر هماهنگ و متناسب می سازد. آصوات و آواها همراه با صداهای بم و آهسته در معنای ألفاظ تأثیر بسزایی را دارا می باشند.
