در این پژوهش مشخصه های ریزساختاری، خواص مکانیکی و خوردگی فولاد زنگ‌نزن مارتنزیتی 420 که در ساخت اتصالات آکاردئونی در صنعت نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد پس از فرایند شکل‌دهی، جوشکاری و عملیات حرارتی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. پس از انجام عملیات شکل‌دهی، جوشکاری به روش قوس تنگستنی با گاز محافظ و عملیات حرارتی پیش‌گرمایی و تنش‌زدایی، آزمایش‌های سختی‌سنجی، کشش و آزمایش خوردگی پلاریزاسیون بر روی نمونه‌ها انجام شد. همچنین به منظور بررسی ریزساختار نمونه‌ها توسط میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی روبشی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد ساختار فلز پایه دارای رسوبات کاربیدی در زمینه می باشد. نمونه های عملیات حرارتی شده در دمای 595 درجه سانتیگراد نسبت به نمونه‌های فاقد عملیات حرارتی با کاهش سختی مواجه شدند و نمونه فاقد عملیات شکل‌دهی و عملیات حرارتی با توجه به عدم تغییر شکل پلاستیک دارای سختی کمتری نسبت به سایر نمونه ها بود. انجام عملیات حرارتی باعث افزایش استحکام کششی نمونه های تنش زدایی شده گردید که این موضوع نشان داد نمونه ای که بعد از عملیات شکل دهی در درجه حرارت 595 درجه سانتیگراد تنش زدایی شده بود با 3/730 مگاپاسگال در قسمت کرنش متوسط بیشترین استحکام کششی را در مقایسه با نمونه های دیگر دارد. در آزمایش خوردگی پلاریزاسیون انجام شده بر روی نواحی جوش، منطقه متاثر از حرارت و فلزپایه نشان داد که نرخ خوردگی با توجه به جوانه زنی و تجمع رسوبات بر روی مرز دانه ها در اثر تنش زدایی در دمای 595 درجه سانتیگراد، نسبت به نمونه جوشکاری شده بدون عملیات حرارتی بیشتر است. در پایان مشخص شد با توجه به ماهیت اتصالات آکاردئونی که بایستی دارای انعطاف پذیری و استحکام باشند بهترین روش جهت جلوگیری از ایجاد ترک، عملیات حرارتی چه بعد از عملیات شکل دهی و چه بعد از عملیات جوشکاری می باشد.
