هدف از پژوهش حاضر، بررسی صفت تعداد نتاج در هر زایش میش به‌عنوان یک صفت تولید‌مثلی مهم بود. بدین منظور از رکوردهای فنوتیپی هفت نژاد گوسفند وادی، هوی، ایسلندی، فین‌شیپ و رومانوف با باروری بالا و نژادهای تکسل و راهمنی با باروری پایین، برای مطالعه پویش ژنومی بر پایه آنالیز فراتحلیل به منظور شناسایی مکانیسم‌‌های زیستی استفاده شد. در این پژوهش تعداد 29 نشانگر تک نوکلئوتیدی واقع بر روی کرومزوم‌های 2، 3، 6، 7، 8، 10، 11، 12، 14، 16، 17، 19 و 21 شناسایی شدند که برخی از این مناطق ژنومی به طور مستقیم و غیرمستقیم با ژنهای مؤثر برباروری و چندقلوزایی همپوشانی دارند. ژنهای کاندیدای شناسایی شدند که نقش مهمی در نرخ تخمک‌ریزی و چند قلوزایی داشتند. با توجه به تأیید مناطق قبلی پویش ژنومی و شناسایی مناطق ژنومی جدید، استفاده از یافته‌های این پژوهش می‌تواند در انتخاب ژنتیکی گوسفند از طریق تعداد نتاج بیشتر در هر زایش مفید باشد.
