در این تحقیق اثر افزودن وانادیوم بر خواص مکانیکی و خوردگی چدن نشکن مورد بررسی قرار گرفته است. چدن نشکن اشاره بر چدن با گرافیت کروی دارد. این چدن در مقایسه با سایر چدن ها، دارای استحکام بالا، چقرمگی مناسب، قابلیت ماشین کاری خوب، مقاومت به سایش مطلوب، سیالیت بالای مذاب و نقطه ذوب پایین می باشد. چدن های نشکن با توجه به زمینه آنها که می تواند فریتی، پرلیتی، فریتی-پرلیتی، مارتنزیتی و یا آستنیتی باشند، می تواند ارائه دهنده محدوده مختلفی از خواص مکانیکی باشد که شامل خواص سایشی خوب و قابلیت ضربه پذیری می باشد. تجربیات ریخته گری چدن نشکن با زمینه فریتی، تمامی نیازهای مرتبط با استحکام کششی و ازیاد طول را برآورده می کند، اما در مورد استحکام تسلیم پاسخگوی الزامات نمی باشد. تحقیقات نشان داده است که افزودن مقادیر کمی از عناصر وانادیوم یا نیوبیوم این مشکل را حل خواهد کرد. نتایج نشان داد که افزودن وانادیوم منجر به کاربیدسازی در چدن نشکن شده و با عواملی همچون کاهش میزان گرافیت ها، ریزتر کردن دانه های فریت، افزایش کسر حجمی کاربیدها، افزایش کسر حجمی پرلیت و کاهش فاصله میان لایه ای پرلیت، منجر به افزایش استحکام سختی و مقاومت به سایش و همچنین کاهش داکتیلیتی و قابلیت جذب انرژی در چدن نشکن می شود. با افزایش درصد وانادیوم بطور کلی میزان استحکام تسلیم و استحکام کششی نمونه های چدنی افزایش یافته است. مقدار این افزایش استحکام برای نمونه چدنی حاوی 0361/0 درصد وانادیوم با استحکام تسلیم MPa446 و استحکام کششی MPa616 بیشترین بوده است. با افزایش مجدد درصد وانادیوم به 2188/0 درصد، هر دوی مقادیر استحکام تسلیم و استحکام کششی کاهش یافته است. آزمون سایش نشان داد که نمونه های حاوی وانادیوم در مسافت های کمتر رفتار سایشی بهتری را نشان داده اند،اما در نمونه بدون وانادیوم از ابتدا نرخ کاهش وزن زیاد است. از عوامل موثر در مقاومت سایشی چدن نشکن، اندازه، توزیع گرافیت و نیز رسزساختار زمینه را می توان نام برد.
