در این مقاله پوشش مس-نیکل-سیلیسیم بر روی مس به روش الکتروشیمیایی بر روی سطح مس نشانده شد. در ادامه اثر نیکل، نانوذرات سیلیسیم و انجام عملیات حرارتی بر روی ترکیب شیمیایی، میکروساختار و فازهای تشکیل شده در پوشش مس-نیکل-سیلیسیم با استفاده از میکروسکوپ الکترونی و طیف سنجی پراش اشعه ایکس بررسی شد. همچنین رفتار خوردگی پوشش های بدست آمد در محلول اسید سولفوریک 1 مولار، با استفاده از آزمون پلاریزاسیون دینامیکی بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزودن شدن درصد یونی نیکل/مس در محلول آبکاری میزان نیکل موجود در پوشش افزایش پیدا می کند. افزوده شدن سیلیسیم منجر به بهبود میکروساختار و تشکیل پوشش یکنواخت تر منجر می شود. با افزایش نانوذرات سیلیسیم در محلول آبکاری تا 10 درصد وزنی مقدار سیلیسیم موجود در پوشش افزایش پیدا می کند.، با افزایش بیشتر سیلیسیم از 10 به 20 درصد وزنی در محلول مقدار سیلیسیم موجود در پوشش به مقدار بسیار اندکی افزایش پیدا می کند که به سبب آگلومره شدن نانوذرات سیلیسیم می باشد. انجام عملیات حرارتی بر روی پوشش های مس-نیکل-سیلیسیم منجر به کاهش حفرات و عیوب و تشکیل پوششی بسیار یکنواخت می گردد. همچنین رسوبات ترکیب بین فلز Ni3Si بصورت یکنواخت در پوشش تشکیل می گردد. بررسی های خوردگی نشان داد که افزوده شدن سیلیسیم منجر به افزایش پتانسیل خوردگی و کاهش جریان خوردگی می گردد که نشان دهنده بهبود مقاومت به خوردگی پوشش مس-نیکل-سیلیسیم می شود. نکته حائز اهمیت مشاهده رفتار پسیواسیون در پوشش با افزوده شدن سیلیسیم می باشد که نشان دهنده تشکیل لایه پسیو در این پوشش می باشد. انجام عملیات حرارتی به سبب حذف عیوب و تشکیل پوشش یکنواخت تر و همچنین توزیع یکنواخت ذرات -ترکیب بین فلزی Ni3Si منجر به افزایش بیشتر مقاومت به خوردگی پوشش مس-نیکل-سیلیسیم می گردد.
