حسینعلی قاسمی

به منظور بررسی اثر تیمارهای مختلف در جیره بر پایه ذرت- کنجاله سویا بر عملکرد، صفات لاشه، بیوشیمی خون و بافت شناسی، از تعداد 24 قطعه جوجه بوقلمون گوشتی (سویه BUT 6) به مدت 142 روز استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد بدون افزودنی، شاهد همراه با 500 میلی گرم در هر کیلوگرم خوراک ترکیب خالص بدون فرآوری، شاهد همراه با 375 میلی-گرم در هر کیلوگرم خوراک مکمل انتیمیکس (Entimix©)، شاهد همراه با 250 میلی گرم در هر کیلوگرم خوراک مکمل انتیمیکس (Entimix©). وزن نهایی در 15 و 23 هفتگی برای بین تیمارهای مختلف آزمایشی اختلاف معنی‎دار وجود داشت(05/0>P). افزایش وزن بدن در کل دوره آزمایش دارای تفاوت معنی‎داری بین تیمارهای انتیمیکس 1 و 2 نسبت به تیمار شاهد داشت (05/0>P). مصرف خوراک در کل دوره در تیمار انتیمیکس 1 و ترکیب مایع نسبت به تیمار شاهد دارای تفاوت معنی‎دار بود (05/0>P). بین تیمارهای مختلف وزن لاشه، وزن سینه، وزن سینه تفاوت معنی‎دار داشت (05/0>P). تیمار های حاوی انتیمیکس 1 و 2 و ترکیب مایع باعث افزایش معنی دار فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز نسبت به تیمار شاهد شدند (05/0>P). فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز نیز در تیمارهای انتیمیکس 1 و2 بیشتر از تیمار شاهد بود اما این افزایش فقط در تیمار انتیمیکس 2 معنی دار بود (05/0>P). ارتفاع ویلی، عمق کریپت و نسبت طول ویلی به عمق کریپت ژژنوم تحت تاثیر سطوح مختلف انتیمیکس قرار گرفتند (05/0>P). به طوری که انتیمیکس 1 و ترکیب مایع ارتفاع ویلی را به طور معنی دار نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند.