حسینعلی قاسمی

هدف از مطالعه حاضر مشخص کردن اثرات جداگانه و ترکیبی عناصر کم نیاز روی (ZA) و سلنومتیونین (SM) نسبت به افزودن تنهای آن ها در مورد تنش اکسیداتیو ناشی از چربی اکسید شده در جیره مرغ های تخمگذار است. تعداد 240 مرغ تخمگذار 32 هفته ای به 5 تیمار زیر تقسیم شدند (هر تیمار شامل 6 تکرار و تعداد 8 پرنده در هر تکرار): 1) جیره پایه حاوی روغن سویای تازه(FSO) ، 2) جیره پایه حاوی روغن سویا اکسید شده (OSO)، 3) جیره OSO به علاوه 20 میلی گرم روی بر کیلوگرم(OSO + ZA) ؛ 4) جیره OSO به علاوه 2/0 میلی گرم سلنیوم برکیلوگرم(OSO + SM) ؛ و 5) جیره OSO به علاوه 20 میلی گرم روی بر کیلوگرم و 2/0 میلی گرم سلنیوم بر کیلوگرم (OSO + ZA + SM). هر جیره پایه با عناصر کم نیاز در سطح توصیه شده تجاری تکمیل شد. پس از 10 هفته تغذیه مرغ ها، میزان خوراک مصرفی، تولید تخم مرغ و بازده تخم مرغ در گروه OSO + ZA + SM مشابه مرغ های تخمگذار در گروه FSO بود اما بهتر از گروه OSO بود (05/0P<). از بین صفات کیفی تخم مرغ، تنها ضخامت پوسته و مقاومت شکست پوسته به طور معنی داری تحت تأثیر تیمارها قرار گرفتند، که بالاترین مقدار برای گروه های OSO + ZA و OSO + ZA + SM ثبت شد. افزایش غلظت اسید پالمیتیک و اسید چرب اشباع کل (SFA) و کاهش غلظت اسید لینولئیک، اسیدهای چرب غیراشباع امگا شش، اسیدهای چرب غیراشباع کل و نسبت اسیدهای چرب غیراشباع با بیش از یک پیوند دوگانه به اسیدهای چرب اشباع که توسط چربی اکسید شده در جیره مشاهده شد، توسط جیره های OSO + SM و OSO + ZA + SM بهبود یافت، تا جایی که پرنده های گروه FSO و OSO + ZA + SM بهترین مقادیر را داشتند (05/0P<). فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز سرم خون به طور معنی داری در تمام گروه های اکسید شده در مقایسه با گروه FSO بالاتر بود. افزایش غلظت مالون دی آلدئید و کاهش فعالیت مهاری رادیکال 2،2-دی فنیل-پیکریل هیدرازیل در زرده ناشی از چربی اکسید شده توسط جیره های مکمل شده به طور معنی داری بهبود یافت و فقط پرنده های تغذیه شده با جیره ZA + SM + OSOمقادیر مشابه با پرنده های تیمار FSO از خود نشان دادند. به طور کلی، داده های حاضر نشان می دهد که ترکیب همزمان روی به همراه سلنیوم در جیره بهتر از هر استفاده جداگانه از آنها در جیره حاوی چربی اکسید شده برای بهبود عملکرد مرغ تخمگذار، پرفایل اسید چرب زرده و ثبا