حسینعلی قاسمی

در این تحقیق سطوح مختلف مکمل ال ساراتین در جیره مرغهای تخمگذار بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ، و برخی فراسنجه های خونی در اواسط تولید مورد مطالعه قرار گرفت. 6 تیمار آزمایشی عبارت بودند از: جیره کنترل (تیمار 1)، جیره کنترل همراه با mg/Kg 200 مکمل (تیمار 2)، جیره کنترل همراه باmg/Kg 400 مکمل (تیمار 3)، جیره کنترل همراه با mg/Kg 600 مکمل (تیمار 4) ، جیره کنترل همراه با mg/Kg 800 مکمل (تیمار 5)، جیره کنترل همراه با mg/Kg 1000 مکمل (تیمار 6). هر تیمار دارای 5 تکرار و در مجموع 900 مرغ تخمگذار در 36 هفتگی در این آزمایش مورد استفاده قرار گرفت (30 پرنده برای هر تیمار). درصد تولید در کل آزمایش نیز بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری نشان داد، بیشترین مقدار تولید مربوط به تیمار حاوی 600 میلیگرم در کیلوگرم مکمل بود. میانگین مصرف خوراک در کل آزمایش بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری داشت (05/0>P). در مورد ضریب تبدیل صرف نظر از دوره اول آزمایش که اثر مکمل معنی دار نبود، در سایر دوره ها و مخصوصا میانگین کل دوره آزمایش اثر معنی دار وجود داشت. در کل دوره آزمایش، اثر مکمل بر وزن تخم مرغ معنی دار بود(05/0>P)، تیمار حاوی 600میلیگرم در کیلوگرم مکمل وزن تخم مرغ بهینه داشت. سطوح مختلف مکمل بر وزن سفیده، پوسته و ضخامت پوسته معنی دارنبود. در این آزمایش اثر سطوح مختلف مکمل بر سطح گلوکز، تری گلیسیرید، LDL-c، VLDL-c خون معنی دار بود (05/0>P) ولی بر صفاتی چون کلسترول کل و HDL، هماتوکریت، تعداد گلبول قرمز و سفید، شمارش تفریقی گلبولهای سفید معنی دار نبود. سطوح مختلف مکمل منجر به تفاوت معنی داری در آلانین آمینوترانسفراز (ALT) گردید (05/0>P) ولی بر آنزیم آسپارات آمینو تراسفراز(AST) و آلکالاین فسفاتاز (ALP) معنی دار نبود (05/0P>). تفاوت معنی داری از سطوح مختلف بر مقدار مالون دی آلدئید پلاسما، سوپر اکسید دسموتاز، گلوتاتیون پر اکسیداز سرم وجود داشت (05/0>P). استفاده از سطوح بیشتر از 600 میلیگرم در کیلوگرم جیره از مکمل منجر به کاهش مقدار تیوباربیتوئیک اسید در تخم مرغ تازه گردید. همچنین بر وضعیت این صفت در تخم مرغهای نگهداری شده در یخچال به مدت 14 و 28 روز نیز معنی دار بود (05/0>P). در کل سطح mg/Kg 600 جیره از مکمل منجر به افزایش عملکرد و بهبود صفاتی چون ضریب تبدیل خوراک و کیفیت تخم مرغ خواهد گردید همچین