فرهنگ عامیانه از محوری‌ترین و اساسی‌ترین جلوه‌های فرهنگ هر ملت است، که بخشی از فرهنگ و هویت بشری می‌باشد و بررسی این شاخصه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در دوره ادبیات معاصر شاعرانی هستند که از نظر زبان و هم شیوه بیان و نوع تصاویر، تازگی‌هایی در شعر خود به وجود آورده‌اند که با نگرش تازه به پیرامون خود شیوه‌های جدید در خلق فرهنگ و فکر تازه پیش گرفته‌اند که امید صباغ نو از این دسته شاعران می‌باشد. امیدصباغ نو شاعر غزلسرای معاصر که به فرهنگ عامیانه توجه خاصی نشان داده است و این مسئله در اشعارش نمود پیدا کرده است که با نزدیک کردن زبان شعر خویش به لحن عامیانه جایگاه به خصوصی را در شعر معاصر به خود اختصاص داده است. هدف از این پژوهش شناخت و بررسی مولفه‌های فرهنگ عامه در اشعار صباغ نو است که سوال اساسی مطرح شده در این پژوهش این است؛ که اصلی‌ترین و گسترده‌ترین مولفه‌ها و شاخصه‌های فرهنگ عامه در غزلیات صباغ نو کدام است؟ که با روش تحقیق توصیفی تحلیلی بعد از مطالعه و بررسی غزلیات و استخراج مولفه‌های فرهنگ عامه به این نتیجه می‌رسیم که امیدصباغ نو فرهنگ عامه را به صورت گسترده در اشعار خود به کاربرده است و نتایج حاصله از این بررسی به این گونه می‌باشد که صباغ نو فرهنگ عامه را در چهارمحور 1- ضرب المثل 2- عقاید و باورهای عامیانه ودینی 3- آداب و رسوم و جشن وبازی‌ها 4- لغات و اصطلاحات عامیانه و کوچه بازاری مطرح کرده است و او با استفاده از زبان کوچه و بازار به همراه ساده‌ترین تصاویر، شگفت انگیزترین معانی را در شعرهایش به تصویر کشیده است که آشنایی و شناخت این مولفه‌ها موجب درک و فهم راحت‌تر خواننده می‌شود و شاعر معاصر برای جذب کردن مخاطب و غنای اشعار خود از فرهنگ فولکلور در آثار خود مدد گرفته است که امیدصباغ نو با بهره گرفتن از این مولفه‌ها به شعر رنگ و بوی جدید بخشیده و زبان شعری خود را به زبان عامیانه نزیک می‌کند و از این مولفه‌ها در حوزه گسترش و افزایش تخیل و زیباسازی، تصویرسازی و آشنایی‌زدایی اشعار بهره گرفته است.
