توسعه جوامع به توانمندی و مشارکت منابع انسانی وابسته است. در مناطق حاشیهنشین که معمولاً با چالشهای اقتصادی و اجتماعی بیشتری مواجه هستند، مشارکت مادران در فعالیت های مرتبط با تربیت بدنی از طریق مدارس میتواند نقش حیاتی در ارتقاء کیفیت زندگی خانواده ایفا کند. این پژوهش با هدف بررسی "تجربه زیسته مادران از مشارکت در برنامههای تربیتبدنی با تأکید بر توانمندسازی در مدارس ابتدایی مناطق حاشیهنشین اراک" انجام شد. روش پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی تفسیری بود. جامعه آماری شامل مادران مدارس حاشیهنشین اراک و نمونه آماری ۲۰ نفر از مادرانی بود که بهطور هدفمند انتخاب شدند. دادهها از طریق مصاحبه عمیق جمعآوری و با روش پدیدارشناسی تفسیری تحلیل شد. روایی پژوهش با معیارهای اعتبار، انتقالپذیری و اطمینانپذیری ارزیابی و پایایی آن با شیوه بازآزمایی بررسی گردید. تحلیل دادهها به شناسایی ۶۰ مضمون و سه مضمون اصلی (توانمندسازی روانی، اجتماعی و اجتماعی) منجر شد. بنابراین، پیشنهاد میشود که برنامههای تربیتبدنی در مدارس ابتدایی، بهویژه در مناطق حاشیهنشین، با تأکید بیشتری بر مشارکت مادران طراحی و اجرا شوند تا از این طریق به تقویت توانمندیهای روانی و اجتماعی آنان کمک شود و تأثیرات مثبت این مشارکت در خانواده و جامعه نیز گسترش یابد.