نقش مهم آموزش عالی در تربیت نیروی انسانی متخصص و نیز تأثیر آن در تولید علم، توسعه فناوری و خلق ثروت بر کسی پوشیده نیست و ارزیابی کیفیت عملکرد آموزش عالی میتواند به حفظ پویایی و نشاط این نهاد ارزشمند منتهی شود. هدف این پژوهش، ارائه مدلی برای ارزیابی عملکرد مراکز آموزش عالی با استفاده از نقشه استراتژیک و کارت امتیازی متوازن است. در این مدل با دسته بندی مجموعه شاخصهای شناسایی شده و قرار دادن آنها در چهار منظر کارت امتیازی متوازن، شامل رشد و یادگیری، فرآیندهای داخلی، مشتری و مالی و نیز استفاده از روش دیمتل، نقشه استراتژیکی برای تدوین برنامه راهبردی در مراکز آموزش عالی ارائه گردیده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که وجود تعداد و ترکیب اعضای هیأت علمیِ با کیفیت و تمام وقت، در برنامه ریزی و فرآیندهای کاری تأثیرگذار بوده و به دنبال آن کیفیت فارغ التحصیلان و توسعه دستاوردهای مختلف آنها را تحت تأثیر قرار می دهد که در نهایت این شرایط بر درآمدهای اختصاصی و نیز بودجه سالیانه مراکز آموزش عالی تأثیرگذار خواهد بود.
