هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) برتاب آوری هیجانی، انطباق پذیری و همبستگی خانواده در زوجین ناسازگار بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زوجین ناسازگار شهر اراک بود که به منظور انجام این پژوهش 30 زوج مراجعه کننده به کلینیک روان شناختی بهاران شهر اراک به شیوه نمونه گیری طبقه ای و سپس از بین آن ها به شیوه نمونه گیری در دسترس در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون بود. ابزار مورداستفاده عبارت اند از پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر(1976)، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) ، پرسشنامه انطباق پذیری و همبستگی خانواده السون و همکاران (1985). گروه گواه طی 8 جلسه تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) قرار گرفتند. برای تجزیه تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس با استفاده از SPSS 22 استفاده شد. مقدار ضریب اتا نشان می دهد، اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری هیجانی 42 درصد، انطباق پذیری 50 درصد و همبستگی 31 درصد بوده است. نتایج به دست آمده نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند تاب آوری هیجانی، انطباق و همبستگی خانواده در زوجین ناسازگار را افزایش دهد.
