در اجرای اصل 48 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و حسب ماده 26 قانون برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران و سیاست های کلی نظام در خصوص آمایش سرزمین، دولت مکلف گردیده است به منظور توزیع مناسب جمعیت و فعالیت ها در پهنه سرزمین، با هدف استفاده کارآمد از قابلیت ها و مزیت های کشور با استفاده از مطالعات انجام شده، سند ملی آمایش سرزمین مشتمل بر سطوح کلان، بخشی و استانی را تدوین نماید. استان مرکزی، جزء مناطق و استان های حائز اهمیت به لحاظ ژئوپولیتیک، امنیتی، صنعتی، کشاورزی و توریستی در ایران محسوب می شود که متاسفانه طی دهه های گذشته بدلیل عدم برنامه ریزی مناسب و یکنواخت، در پاره ای از جهات دچار فشارهایی از جمله مسائل زیست محیطی شده است. در مطالعات بهنگام سازی ارزیابی توان اکولوژیک و ظرفیت برد استان مرکزی، تلاش شده است با دیدی کاملا جامع و علمی و پس از تدوین مناسب شرایط فعلی استان در ابعاد مختلف، اهداف توسعه ای استان مرکزی در راستای کاهش فشارهای موجود و استفاده از سایر پتانسیل های بالقوه استان تنظیم شوند، تا ضمن اثربخشی اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی، سهم استان در ابعاد ملی و منطقه ای بیش از پیش پر رنگ شود. نکته مهم و اساسی این است که طرح مطالعاتی بهنگام سازی ارزیابی توان اکولوژیک و ظرفیت برد استان مرکزی، سندی فراجناحی است و به خودی خود نتیجه نیست، بلکه دیدگاهی توسعه محور و الگویی برای همکاری بین بخشی میان سازمان های مختلف درگیر در راستای تحقق توسعه پایدار در استان مرکزی است، لذا تصویب طرح های توسعه ای سایر دستگاه ها و سازمان های استان مرکزی (به صورت کمی) پس از تصویب و در راستای این طرح تضمین کننده موفقیت چنین دیدگاهی است.
