تولیدات پراکنده (DG) در واقع منبع انرژی الکتریکی است که مستقیماً به شبکه توزیع و یا سمت مصرف کننده وصل می گردد. مقادیر نامی این تولیدات متفاوت است. این واحدها در پست ها و در فیدرهای توزیع، در نزدیکی بارها قرار می گیرند. مولدهای تولید پراکنده، صرف نظر از نحوه تولید توان آن ها، نسبتاً کوچک بوده و ظرفیت آن ها معمولاً کوچکتر از 300 مگاوات می باشد و مستقیماً به شبکه توزیع وصل می شوند. از نظر مفهومی، قابلیت اطمینان یکی از ویژگی های ذاتی سیستم ها و معیار مشخصی برای توصیف توانایی آن ها در انجام کارکرد ها و وظایف محوله می باشد. مهمترین کارکرد فنی سیستم قدرت، تأمین انرژی الکتریکی مورد نیاز مشترکین و مصرف کنندگان نهایی است. از این رو، مهمترین معیارهای مورد نیاز آن هایی هستند که قادر به ارزیابی این کارکرد کلی باشند. در این پژوهش قابلیت اطمینان یک شبکه توزیع شانزده باسه که دارای چهار باسPV ، یک باس slack، و یازده باس PQ، که دارای 4 ژنراتور هرکدام باظرفیت نامی یک مگاوات و شش بار می باشد را در پنج مرحله قبل از نصب DG و بعد از نصب DG با استفاده از نرم افزار DIGSILENT بررسی شده است.
