رشته ادبیات تطبیقی ریشه در اندیشه های دو عصر معروف و مهم روشنگری و رمانتیک در سراسر اروپا دارد و اهداف و مقاصد مطابقت و تعالی اندیشه عالی انسانی را در سر می پروراند و زمینه رشد فرهنگی ـ ادبی را میسر می سازد. این رشته و دیدگاه به مقایسه فرهنگ ها و زبان ها پرداخته و به منظور تقویت بنیان ادبیات، زبان و فرهنگ ملی در روند، مسیر و پروسه مقایسه به جذب نکات برجسته و اندیشه های ایده آل اهتمام می ورزد و زمینه تعالی، تعامل و تکامل تفکر و اندیشه را در جوامع مدرن و قدرتمند فراهم می سازد. جوامع و فرهنگ های استوار، پایدار و باعظمت مدام به جذب و پذیرش نکات مثبت از دیگر ملل می پردازند، ولی جوامع کوچک و ضعیف از برخورد با دیگران در هراسند و با ترس و نگرانی دور خود حصار کشیده و در انزوا به زندگی محدود و محصور خود بسنده می کنند. در کتاب حاضر مشاهده خواهیم کرد، که تا چه میزان در عصر روشنگری و رمانتیک آلمان نویسندگان و مترجمین عالی رتبه به مقایسه و تطبیق ادبیات، زبان و فرهنگ خود با تمامی جهان پرداخته اند و چه جوش و خروش ها و تلاش ها که از خود برای جذب الگوهای جهانی نشان نداده اند و همه اینها جای بسی تأمل، تفکر و الگوپذیری دارد. همین نگرش و حرکت عظیم بود که بعدها موجبات جهانی شدن آن ها را فراهم کرد و افراد نابغه ای چون فریدریش روکرت یکی از هزاران و از برترین پیشگامان آن شدند و زمینه تسامح و تساهل ادبی ـ فرهنگی را برای نسل های بعد تا امروز ایجاد کرده اند. در این اثر ترجمه های حافظ به قلم شیوای روکرت بررسی می گردد و مطالب متنوعی راجع به ساختارهای شعری دو کشور ارائه می کردد. و مباحث میان فرهنگی „interkulturelle Kommunikation“ و گفتگو و تعامل میان فرهنگ ها و ملت ها و مقایسه های ادبی ارئه می شود.
