علی کاظمی

امروزه یکی از مهم‌ترین موضوعات مرتبط با توسعه انسانی، تغییر اقلیم است. با توجه به روند افزایشی تولید و مصرف محصولات پلیمری، انتشار گازهای گلخانه‌ای در این بخش افزایش یافته است و نیاز است اقدامات مؤثری جهت کاهش پیامدهای تغییر اقلیم انجام پذیرد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر‌بخشی سناریوهای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به‌صورت یکپارچه و براساس خطوط راهنمای انتشار صفر است. در این تحقیق با استفاده از خطوط راهنمای انتشار صفر (انتشار احتراقی، به‌ازای مصرف انرژی و مواد) و مفهوم شدت کربن انتشار معادل دی‌اکسیدکربن محاسبه و اثربخشی سناریوهای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به‌ازای تولید یک تن پلی‌اتیلن مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر‌اساس نتایج، اثربخش‌ترین سناریوها به‌ترتیب جایگزینی با منبع انرژی فتوولتاییک بوده که به‌میزان 0/7 (5 درصد جایگزینی) تا 6/3 درصد (50 درصد جایگزینی) موجب کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود. همچنین سناریوهای صرفه‌جویی در مصرف الکتریسیته از 5 تا 20 درصد که در سه سناریو با میزان 5%، 10% و 20% صرفه‌جویی الکتریسیته که موجب 0/6 درصد تا 2/6 درصد کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود. از سوی دیگر، طرح بازیابی گازهای قابل احتراق در فرآیند تولید پلی‌اتیلن با توجه به فناوری‌های در دسترس می‌تواند به‌میزان 2/1 درصد در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای نقش داشته باشد. در کل می‌توان بیان نمود که بازیابی گازهای قابل احتراق نسبت به سناریوهای پرهزینه‌ای همچون جایگزینی منبع انرژی، ارجحیت دارد.