در چند سال گذشته هیدروژل‌های کیتوسانی به دلیل خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی منحصربه‌فردشان توجه بیشتری به خود جلب کرده‌اند. در میان آنها، هیدرازون هیدروژل‌ها دسته مهمی از هیدروژل‌هایی است که در مهندسی بافت استفاده می‌شوند، از طرفی بررسی اثرات ویژگی‌های پیوند دهنده هیدرازید بر ویژگی‌های هیدروژل نقش مهمی در اصلاح زنجیره پلیمر و خواص مکانیکی آن دارد. در این پایان نامه طراحی جدیدی از هیدرازون هیدروژل‌های کیتوسانی اصلاح شده با اگزالیل دی‌هیدرازید و اتصال متقابل ترفتالدهید بررسی شد مقادیر مختلف از اگزالیل دی‌هیدرازید و تأثیر آن بر ساختار هیدروژل مورد بررسی واقع گردید. برای بررسی ساختار هیدروژل از روش‌های طیف‌سنجی مادون قرمز (FT-IR) و میکروسکوپ الکترونی نشر میدانی (FE-SEM) و آنالیز اندازه‌گیری سطح ویژه (BET) و رزونانس مغناطیسی هسته‌های پروتون (H NMR1) استفاده شد همچنین رفتار تورم هیدروژل‌های آماده ، مورد بررسی قرار گرفت نتایج وابستگی جرم مقادیر اتصال دهنده عرضی را روی تورم هیدروژل کیتوسانی به خوبی نشان می‌دهد.
