علی بابایی

به منظور بررسی بازدارنده های طبیعی خوردگی جهت حفاظت از سطوح و عدم آلودگی زیست محیطی، در پژوهش حاضر عملکرد بازدارنده های طبیعی خوردگی بر روی سطح فولاد نرم بررسی شده است. در پژوهش حاضر یک بازدارنده طبیعی، غیر سمی و سازگار با محیط زیست به نام تانیک اسید مشخص که در فاز محلول و پوشش های سیلان و اپوکسی مورد ارزیابی قرار گرفته است. خوردگی در فاز محلول و پوشش در حالت بدون بازدارنده و در حضور بازدارنده با غلظت 200 و400 میلی گرم بر لیتر بررسی شده است. آزمون‌های EIS، OCP، Polarization، Salt Spray، FT-IR و UV-Visible برای بررسی های لازمه انجام شده اند. در فاز محلول نتایج EIS نشان داد که تانیک اسید موجب افزایش موثر مقاومت در برابر خوردگی فولاد شده است. نتایج پلاریزاسیون که مهار موثر خوردگی، توسط مکانیسم حالت مخلوط به دلیل تشکیل فیلم تانیک اسید بر روی فولاد را نشان داد. با توجه به نتایج تکنیک های الکتروشیمیایی،نمونه تانیک اسید با غلظت mg/l 200، بازده حدود 77 درصد را پس از72 ساعت نشان داد. نتایج UV_Visible وFT-IR به ترتیب جذب مولکول های تانیک اسید و برهمکنش بین مولکول های تانیک اسید و فولاد نرم را تایید میکنند. در فاز پوشش مشاهده شد که عملکرد مهار خوردگی نمونه های فولادی ملایم پوشش داده شده در حضور بازدارنده به طور قابل توجهی بهبود یافته است. انتشار بازدارنده در سطح مشترک فیلم/فولاد منجر به محدودیت واکنش‌های آندی و کاتدی می‌شود که در نتیجه به لایه‌برداری کمتر پوشش از سطح و تشکیل محصولات خوردگی می‌شود. همچنین، عملکرد بازدارندگی فعال سیستم پوشش توسط آزمون EIS بر روی نمونه های سیلان وهمینطور اپوکسی دارای عیب مصنوعی تأیید شد.