از آنجایی که متون نهج البلاغه به اذعان گروه کثیری از علمای قدیم و جدید، پس از قرآن کریم در زمره شریف ترین و بزرگ ترین متون عربی به شمار می رود، محقق در بررسی و کشف اسرار به این امر نیاز دارد تا محتوای آن را بفهمد، مخصوصاً هنگام خطاب امام علیه السلام به کارگزارانش که آنها را مورد خطاب قرار میدهد. از آنجایی که نظریه نظم عبدالقاهر جرجانی یکی از مهم ترین نظریه های بلاغت عربی است و کلام امام علیه السلام بلاغی و هنرمندانه و حاوی والا ترین و عالی ترین احکام بلاغت ومعنا است تحقیق در مورد کلامش ضروری مینماید. کلام امام همراه با بلاغت و نظم، خلاقیت و تقلید ناپذیری است، از این رو برآن شدیم که نامه های امام را به عنوان مطالعه کاربردی بر اساس تئوری ونظریه نظم بررسی کنیم.. در جست وجوی زیبایی شناسی و نظم متن در نامه های امام علی علیه السلام، متوجه شدیم که ویژگی های هنری موجود در آن ها کلمات پوچ یا بی محتوایی نیستند که هیچ ارتباطی بین آن ها و معنا وجود ندارد بلکه کلماتی موزون و سرشار از صداقت و احساس وپویایی هستند که در گفتار برای ایجاد معانی متعالی و موسیقی طنین انداز خواسته شده اند که ملودی متنوعی را بنا به نیاز موقعیت می نوازند. و این تنها به این دلیل است که به طور منظم و سیال بنا شده اند و هر قسمت از آنها دیگری را دعوت می کند تا به سمت خود بپیوندد و بین هم قرار گیرند. در میان نظام های شگفت انگیزی که در متون نهج البلاغه آمده است، می بینید که استعاره در بهترین شکل و صورت خود آمده است و این مبتنی بر نقض سیستم زبانی معمول است تا کلمات را از یکنواختی خود به معانی والایی برساند که با زیبایی هنری و نوآوری گرافیکی مشخص می شود و ایده های خالق و مبتکر آن را نشان میدهد و در نتیجه بر روح آدمی و وجدان بیدارش تأثیر می گذارد علاوه بر این، این استعاره ها در زمینه هایی آمده اند که فرصت ورود دقیق به جایگاه خود را برای آنها فراهم می کند، بنابراین به سختی می توانید تقدیم، تأخیر، انکار، تعریف یا سؤالی بیابید، مگر اینکه برای هدفی مطابق با هدف استعاره آمده باشد این است که کلام امام علیه السلام را به کمال رسانده است.. این پژوهش بر آن است تا با رویکرد توصیفی- تحلیلی، استعاره های نامه های نهج البلاغه را از نظر زیبایی هنری و تأثیر نظریه نظم شیخ عبدالقاهر جرجانی در شکل گیری آن، با یافتن بهترین موارد مورد
