1403/09/12
احمدرضا عباسی فر

احمدرضا عباسی فر

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0002-8559-6215
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 35782919700
دانشکده: دانشکده کشاورزی و محیط زیست
نشانی: دانشگاه اراک-دانشکده کشاورزی-گروه علوم و مهندسی باغبانی
تلفن: 086-32623320

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی بسترهای تکثیر، تنظیم کننده های رشد و کیتوزان بر تکثیر زامیفولیا از طریق قلمه برگ
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
زامیفولیا، هورمون IBA، بسترهای کشت، موقعیت قلمه، کیتوزان
سال 1400
پژوهشگران موسی سلگی(استاد راهنما)، مینا تقی زاده(استاد مشاور)، احمدرضا عباسی فر(استاد مشاور)، سیده فاطمه زهرا بدیع زادگان(دانشجو)

چکیده

زامیفولیا (Zamioculcas zamiifolia) یک گیاه زینتی و دارویی چند ساله از خانواده آراسه می باشد که از نظر اقتصادی یکی از مهم ترین جنس ها ی این خانواده است. به منظور بررسی ریشه زایی و تولید ریزوم از قلمه های برگ این گیاه، این تحقیق در قالب سه آزمایش به اجرا در آمد. آزمایش اول به-صورت فاکتوریل با دو عامل شامل غلظت های مختلف هورمون IBA (0، 250 و 500 میلی گرم بر لیتر) و نوع قلمه برگچه روی محور اصلی برگ (برگچه بالایی، برگچه میانی و برگچه پایینی)، در قالب طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار بود. نتایج این آزمایش نشان داد که به ترتیب کاربرد غلظت 250 و 500 میلی گرم بر لیتر IBA روی برگچه های میانی سبب تشکیل بیشترین تعداد ریزوم و تعداد ریشه نسبت سایر تیمار ها شد. در آزمایش دوم، اثر بسترهای گوناگون کشت (بستر اول شامل 50 درصد پرلیت، 25 درصد ماسه و 25 درصد کوکوپیت، بستر دوم شامل 50 درصد کوکوپیت و 50 درصد پرلیت و بستر سوم شامل 70 درصد کوکوپیت و 30 درصد پرلیت) و نوع قلمه برگچه روی محور اصلی برگ (بالایی، میانی و پایینی)، در قالب طرح کاملاً تصادفی و سه تکرار بررسی گردید. نتایج نشان داد که بستر 50:50 کوکوپیت به پرلیت با افزایش معنی دار طول ریزوم، عرض ریزوم، تشکیل ریشه، طول بلندترین ریشه و تعداد جوانه ساقه به عنوان بهترین بستر برای ریشه زایی این گیاه به شمار می رود. در آزمایش سوم، اثر کیتوزان (در سه غلظت 0، 250 و 500 میلی گرم بر لیتر) و نوع قلمه برگچه (بالایی، میانی و پایینی)، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد هر دو غلظت 250 و 500 میلی گرم بر لیتر کیتوزان اثر مثبتی بر صفات اندازه گیری شده تعداد ریزوم و عرض ریزوم و تعداد ریشه داشتند.