1403/09/12
احمدرضا عباسی فر

احمدرضا عباسی فر

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0002-8559-6215
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 35782919700
دانشکده: دانشکده کشاورزی و محیط زیست
نشانی: دانشگاه اراک-دانشکده کشاورزی-گروه علوم و مهندسی باغبانی
تلفن: 086-32623320

مشخصات پژوهش

عنوان
تأثیر نیترات نقره بر تکثیر درون شیشه ای ارقام انار ملس یزدی و رباب
نوع پژوهش
مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها
انار، تکثیر درون شیشه ای، هورمون، نیترات نقره
سال 1395
مجله توليدات گياهي
شناسه DOI
پژوهشگران بابک ولی زاده کاجی ، احمدرضا عباسی فر

چکیده

روش تکثیر سنتی انار با استفاده از قلمه خشبی و نرم باعث تولید گیاهان عاری از بیماری نمی شود و وابسته به فصل نیز می باشد. بنابراین توسعه یک تکنیک درون شیشه ای کارآمد برای تکثیر انار اهمیت زیادی دارد. از طرف دیگر، تکثیر درون شیشه ای انار یک مرحله ضروری در موفقیت باززایی لاین های تراریخته بوده و کارایی پروتوکل تراریختگی را تعیین می کند. بنابراین، این تحقیق با هدف توسعه یک روش کارآمد درون شیشه ای برای تکثیر ارقام انار ملس یزدی و رباب به عنوان دو رقم برتر ایرانی انجام شد. برای مرحله پرآوری، محیط کشت دابلیوپی ام حاوی غلظت های مختلف بنزیل آدنین (2/2، 4/4، 8/8 و 17/6 میکرومولار) همراه با 0/54 میکرومولار نفتالین استیک اسید استفاده گردید. برای تعیین اثرات نیترات نقره روی تکثیر درون شیشه ای، ریزنمونه ها به محیط دابلیوپی ام حاوی 8/8 میکرومولار بنزیل آدنین و 0/54 میکرومولار نفتالین استیک اسید که سطوح مختلفی از نیترات نقره (35-5 میکرومولار) به آن اضافه شده بود، منتقل شدند. برای هر دو رقم، بهترین غلظت بنزیل آدنین 8/8 میکرومولار بود که منجر به بیشترین طول شاخساره (3/91 سانتی متر)، تعداد برگ (10/60) و تعداد گره (4/30) در ریزنمونه ها شد. اضافه کردن 25 میکرومولار نیترات نقره به این محیط کشت به طور معنی داری تعداد شاخساره (4/90)، طول شاخساره (4/24 سانتی متر)، تعداد برگ (12/30) و تعداد گره (6/10) را افزایش داد. محیط نصف غلظت دابلیوپی ام حاوی 5/4 میکرومولار نفتالین استیک اسید موثرترین محیط برای ریشه زایی شاخساره ها بود. گیاهان ریشه دار شده به طور موفقیت آمیزی پس از سازگاری تدریجی به خاک منتقل گردیدند. گیاهان حاصل از نظر مورفولوژیکی شبیه به هم بوده و صفات رویشی مشابه با گیاهان مادری نشان دادند. نتایج این تحقیق می تواند به عنوان یک مرحله برای اصلاح انار با استفاده از روش های مهندسی ژنتیک استفاده شود.