1403/02/20
آبتین عبادی عموقین

آبتین عبادی عموقین

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0002-2839-0317
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 57219773367
دانشکده: دانشکده فنی مهندسی
نشانی: دانشگاه اراک-گروه مهندسی شیمی
تلفن: 086-32622020

مشخصات پژوهش

عنوان
ساخت و اصلاح ساختار غشا شبکه آمیخته پلی ایمید/زئولیت و ارزیابی غشا در فرآیند جداسازی دی اکسید کربن از متان
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
جداسازی دی اکسید کربن، کپسوله کردن زئولیت، کمپلکس شیف-باز مس، پلی ایمید سنتزی 6FDA-Durene، غشای شبکه آمیخته (MMM)
سال 1399
پژوهشگران سمانه مشهدی خان(دانشجو)، عبدالرضا مقدسی(استاد راهنما)، آبتین عبادی عموقین(استاد راهنما)، حمیدرضا سنایی پور(استاد مشاور)

چکیده

یکی از موضوعات در حال گسترش در فرآیند جداسازی گازها، توسعه مواد پیشرفته کاربردی جهت بهبود عملکرد غشاهای شبکه آمیخته به عنوان جایگزین کارآمد انرژی برای غشاهای مرسوم می باشد. در این تحقیق، یک ذره ترکیبی جدید با گزینش پذیری بالا از طریق کپسوله کردن کمپلکس شیف-باز مس در حفرات زئولیت X، سنتز شده است. استراتژی طراحی کمپلکس کپسوله شده بر اساس به کارگیری همزمان یک مونومر مشترک دی آمین در ساختار شبکه پلیمر سنتز شده و لیگاندهای شیف-باز کمپلکس شکل گرفته در ذره است تا علاوه بر محدود کردن معایب سطحی بین دو فاز غشا، انتقال تسهیل یافته دی اکسید کربن را از طریق گروه های عاملی مطلوب بهبود دهد. غشاهای شبکه آمیخته متشکل از ذره ترکیبی ([Cu(6L)]2+@13X) و پلی ایمید سنتز شده 6FDA-Durene ساخته و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد غشای شبکه آمیخته حاوی 15% وزنی از ذره ترکیبی ([Cu(6L)]2+@13X) عملکرد قابل توجهی را با میزان تراوایی 1/1034 بارر برای گاز دی اکسید کربن و گزینش پذیری 2/42 و 3/38 به ترتیب برای جداسازی دی اکسیدکربن/متان و دی اکسیدکربن/نیتروژن دارا است. این نتایج به میزان 127%، 173% و 173% افزایش نسبت به عملکرد جداسازی غشا پلیمری خالص ایجاد کرده اند که دارای تراوایی 2/455 بارر برای گاز دی اکسید کربن و گزینش پذیری 4/15 و 0/14 برای جداسازی دی اکسیدکربن/متان و دی اکسیدکربن/نیتروژن است. با در نظر گرفتن نتایج قابل توجه این تحقیق، استراتژی اصلاح منحصر به فرد بر اساس کپسوله کردن کمپلکس های فلزی شیف-باز متشکل از مونومرهای شبکه پلیمری، یک رویکرد جدید را به سمت طراحی پرکننده های کاربردی پیشرفته برای بهبود عملکرد غشاهای شبکه آمیخته برای کاربردهای جداسازی گاز امکان پذیر می کند.