در میان انواع مختلف پلی اتر باک آمیدها، پباکس 1657 خواص جداسازی بسیار مناسبی را برای گازهای قطبی یا میعا نپذیر مانند د یاکسی دکربن نسبت به سایر گازهای سبک از خود نشان م یدهد. در این پژوهش از پلیمر پباکس 1657 ب هعنوان فاز آلی و نانوذرات نقره ب هعنوان فاز معدنی، ب همنظور ساخت غشاهای شبکه آمیخته استفاده شد. نانوذرات نقره ب هعنوان پرکن ازیک طرف م یتواند در زنجیر ههای پلیمری وارد شده و با افزایش حجم آزاد جزئی غشاها، تراوایی گاز را ارتقا بخشد. از طرف دیگر نانوذرات نقره که در کنار بخش غنی از الکترون زنجیره پل یاتیلن اکساید در کوپلیمر، ب هطور نسبی باردار شده اند، م یتواند میل جذب غشاها را نسبت به گاز د یاکسی دکربن افزایش دهد، که خود باعث افزایش نفوذپذیری گاز د یاکسی دکربن نسبت به گازهای سبک در غشاهای شبکه آمیخته م یگردد. تراوایی و گزین شپذیری غشاها در دما و فشارهای عملیاتی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. همچنین غشاها توسط آنالیزهای FTIR ،SEM و XRD مشخصه سازی شدند. نتایج آنالیزهای انجا مشده نشان داد که نانوذرات نقره بخش بلوری غشا را کاهش داده و با زنجیره آمورف کوپلیمر برهمکنش داشته، که هردو عامل م یتوانند باعث ارتقای ویژگ یهای انتقالی گازهای قطبی گردند. همچنین نتایج آزمای شهای تراوایی گاز، افزایش چشمگیری در تراوایی و گزین شپذیری در دمای 35 °C و فشار 10 bar را نشان داد. در غشای بهینه در مقایسه با غشای خالص، گزینش پذیری CO2/CH4 و CO2/N2 به ترتیب حدود 112 و 76 % افزایش یافت. از طرفی افزایش حجم آزاد جزئی در شبکه پلیمری خالص، تراوایی گاز د یاکسی دکربن را تا 141 % افزایش داد.
