عبدالحلیم در این جستار، کارکردها و کاربردهای شگرد التفات را در قرآن بررسی میکند. ابتدا به دیدگاه برخی مستشرقین مانند نولدکه، واتـبل و وانزبرو درباره برداشت اشتباه از این شگرد اشاره میکند. آنگاه در بخش اول و دوم مقاله، ابتدا درباره معنای التفات، واژههای مترادف التفات، توجه جدی به التفات در کتب بالغت، انواع خاص و عام التفات، و نیز جایگاه التفات در علم بالغت بحث میکند و در کنار صنعت التفات، مشخصههای تطبیقی آن، از جمله تغییر دستور زبانی در راستای اهداف بالغی را برشمرده، تحلیل میکند. عبدالحلیم معتقد است گرچه برخی از این مشخصهها در مقوله التفات جای نمیگیرند، اما بیش و کم با صنعت التفات در ارتباطند و ازاینرو، در بررسی نمونههای خاص اشاره میکند که این تغییرات کجا حادث میشوند و تالش میکند تأثیر آنها را توجیه و تبیین کند. سرانجام به کارکرد کلی التفات و مشخصههای مرتبط با آن نیز اشاره میکند. عبدالحلیم امیدوار است تمام این مباحث، ماهیت این مشخصه سبکی را شفاف و کاربرد آن را در قرآن تبیین کند.
